Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 25:9 - Мукъаддес Китап

9 Мен эписи шималь халкъларыны чагъырып, топлайджагъым ве къулума, Вавилон падишасы Невукъаднеццаргъа ёллайджагъым, оларны бу мемлекетке, анда яшагъанларгъа, чевресиндеки бутюн халкъларгъа къаршы алып кетиреджегим ве оларны ёкъ этеджегим. Оларны къоркъунчлы шей этип, масхара этеджегим, ве олар эбедиен харап оладжакълар, – дей РАББИ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 25:9
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ онъа къаршы къасдийлилернинъ, арамлыларнынъ, моавлыларнынъ ве аммонлыларнынъ айдутлар сюрюлерини йиберди. РАББИ къуллары пейгъамберлернен эвельден айткъаны киби, О, шу сюрюлерни Ехуданы ёкъ этмек ичюн йиберди.


Шунынъ ичюн РАББИнинъ буюк ачувы Ехудагъа ве Ерусалимге тюшти, ве О, оларны къоркъунчлы джезасына огъратты, ве олар дешет ичине далып, масхара олдылар. Буны козьлеринъиз корип тура.


Йирмеядан айтылгъан РАББИнинъ сёзлери ерине келеджек эди, ве топракъ раатлыкъ куньлери раатланаджакъ эди. Етмиш йыл битмегендже, бошлукъ куньлери девамында топракъ раатлыкъ куньлери раатлана эди.


Падишанынъ юреги РАББИнинъ элиндедир, акъымдаки сув киби, оны истегени киби чевирир.


Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!


Мен сайлагъан азизлериме эмир бердим, гъазабымны ерине кетирмек ичюн, батырларымны, буюклигиме къувангъанларны чагъырдым.


– Сенден догъгъан огъулларынъны алып, Вавилон падишасынынъ эвинде хызметчилер япаджакълар», – деди.


Кореш акъкъында бойле дейим: – О – Меним чобанымдыр, эр истегимни беджереджек. Ерусалимге: «Янъыдан къуруладжакъсынъ», Сарайгъа: «Янъыдан темелинъни къояджакълар», – дейджек.


Сонъ РАББИ манъа бойле деди: – Ер юзюнде яшагъанларнынъ эписине беля шимальден келеджек.


Бакъ, Мен шималь падишалыкъларынынъ бутюн халкъларыны чагъыраджагъым, – дей РАББИ. – Олар келип, Ерусалим къапуларынынъ янында, диварларынынъ чевре-четинде, бутюн Ехуда шеэрлеринде тахтларыны къояджакълар.


Иште, хабер эшитиле, шималь мемлекетинден буюк гудюрди келе! Ехуда шеэрлерини харап этеджек, шакъалларгъа юва япаджакъ.


РАББИ бойле дей: – Исраиль халкъыма берильген топрагъына уджюм эткен эписи яман къомшуларымны топрагъындан къувалайджагъым, Ехуда халкъыны да араларындан чыкъараджагъым.


Шунынъ ичюн мемлекетлери къоркъунчлы оладжакъ, эбедий масхаралыкъкъа огърайджакъ. Андан эр кечкен адам къоркъуда къалып, башыны саллайджакъ.


Яш арсланлар онъа къаршы ырылдады, сес чыкъарды ве топрагъыны харап этти; шеэрлери якъылды, адамсыз къалды.


– РАББИ бойле дей: Бакъ! Санъа да, сени севгенлерге де къоркъунчлы шей оладжакъ. Козьлеринънинъ огюнде душманлар оларны къылычнен ольдюреджеклер. Вавилон падишасынынъ къолуна бутюн Ехуданы береджегим, о, базыларыны къылычнен ольдюреджек, базыларыны Вавилонгъа сюргюн этеджек.


Бутюн ер юзюндеки падишалыкъларынынъ козюнде олар джиренч ве къоркъунчлы бир шей оладжакълар. Оларны яманлайджакълар, устьлеринден куледжеклер, эр къувалангъан ерлерде оларны мыскъыллайджакъ ве къаргъайджакълар.


Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Меним сёзлеримни динълемегенинъиз ичюн,


Оларнынъ артындан къылычнен, ачлыкънен ве ольдюриджи хасталыкънен къуваджагъым. Ер юзюндеки эписи падишалыкъларда оларгъа ачувланаджакълар, Мен оларны къувалагъан халкъларнынъ арасында оларны къаргъайджакъ ве харап этеджеклер, мыскъыллайджакъ ве яманлайджакълар.


Вавилон падишасы Невукъаднеццар бу топракъкъа кельгенде исе, бизлер: «Арамлыларнынъ ве къасдийлилернинъ ордусындан кетип, Ерусалимге барайыкъ», – дедик. Мына, биз Ерусалимде яшаймыз.


– Озюнъе бир бурулгъан кягъыт ал да, анда Исраиль, Ехуда ве эписи халкълар акъкъында эписи айткъан сёзлеримни, Ёшиянынъ куньлеринден, Мен сеннен лаф этип башлагъан кунюнден бу куньгедже айткъанларымны яз.


Ехуданынъ падишасы Ехоякимге исе айт: «РАББИ бойле дей: Сен Йирмеягъа: “Не ичюн сен о кягъытта, Вавилон падишасы мытлакъа келеджек ве бу топракъны харап этип, адамларынен айванларыны ёкъ этеджегини яздынъ?” – деп, бу кягъытны якътынъ».


Арслан ормандан еринден чыкъа, халкъларны харап этмеге келе, мемлекетинъизни бош ве бакъымсыз этмек ичюн, озь еринден чыкъа. Шеэрлеринъ йыкъыладжакъ, адамсыз къаладжакъ.


Къаравуллар башлыгъы Невузарадан Йирмеяны алды ве онъа: – РАББИ, сенинъ Алланъ, бу ерге яман беля тюшеджегини эвельден бильдирди, – деди.


ве оларгъа айт: Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Бакъынъыз! Мен къулумны, Вавилон падишасы Невукъаднеццарны алып кетиреджегим ве онынъ тахтыны Мен гизлеген бу ташлар устюнде къояджагъым. Падиша озь аджайип чадырыны оларнынъ устюнде къояджакъ.


Мысыр – пек гузель бир танадыр! Шимальден онъа къаталакъ чибини учып келеята.


Иорданнынъ чалылыгъындан ешиль отлакъларгъа арслан чыкъкъаны киби, Мен де апансыздан оларгъа атылып, эдомлыларны къувалайджагъым, ёлбашчыларыны джезаларым. Манъа ошагъан ким бар? Менден ким сорап олур? Манъа къаршы тураджакъ ёлбашчы бармы?


Эй, Биньяминнинъ балалары, Ерусалимден къачынъыз! Текъоада боразан чалынъыз! Бет-Хаккеремде атешнен бир сигнал беринъиз, шимальден яманлыкъ, буюк бир къырылув якъынлаша.


Душман атларынынъ хырылдысы Дандан эшитиле, айгъырларнынъ кишнемесинден бутюн ер юзю титрей. Душманлар келеджек, эм мемлекетни ве устюндеки эр шейни, эм шеэрни ве анда эписи яшагъанларны ёкъ этеджек.


Олар яшагъан шеэрлер ернен ексан этиледжек, мемлекет бозуладжакъ. О заман Мен РАББИ олгъанымны анъларсынъыз.


Олар санъа къаршы халкъны топлайджакъ, сени ташларнен ураджакълар ве къылычларнен чиль-парча этеджеклер.


Къылыч темизленмек ичюн, эльге алмакъ ичюн берильди. Эм къайралгъан, эм темиз къылыч ольдюргеннинъ элине берильди.


РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъынъыз, Мен шимальден Тирге къаршы падишаларнынъ падишасыны, Вавилон падишасы Невукъаднеццарны алып келеджегим, атларны ве дженк арабаларыны, атлыларынен ордусыны ве чокътан-чокъ аскерлерни кетиреджегим.


РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Гъазабым алевленип, Мен бутюн Эдомгъа ве башкъа халкъларгъа Озь укюмимни чыкъарам. Олар Меним топрагъымны озьлерине алды, юреклери къуванчкъа, ичлери нефретке толды. Олар топрагъымны озюне алдылар, озь гъанимети яптылар.


Падиша! Алла-Тааля къартбабанъа Невукъаднеццаргъа падишалыкъ, буюклик, шереф ве шан-шуретни багъышлады.


– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.


Не вакъыткъадже олар агъларыны толдураджакъ ве бошатаджакълар, не вакъыткъадже токътамайып, халкъларны аджымайып ольдюреджеклер?


РАББИ сени алып къуваджакъ халкъларнынъ арасында алынъ дешет догъураджакъ, сен лятифелернинъ кулькюси ве масхара оладжакъсынъ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ