Мен ер юзюни сувгъа гъаркъ этерим ве онынъ устюндеки эр бир ичинде аз-бучукъ руху олгъан джанларны ёкъ этерим. Ер юзюнде яшагъан эр бир тири джан гъайып оладжакътыр.
РАББИ: – Исраильни ред эткеним киби, Ехуданы да огюмден ред этерим. Мен сайлагъан бу шеэрден де, Ерусалим шеэринден ве «Меним Намым анда оладжакъ», – деген Сарайындан да вазгечерим, – деди.
– Халкътан бири, бир пейгъамбер я да руханий сенден: «РАББИ санъа насыл пейгъамберлик буюрды?» – деп сораса, оларгъа РАББИнинъ хаберини айт, бойле джевап бер: «Насыл пейгъамберлик? “Мен сизлерни ташлап кеттим”, – дей РАББИ».
Кереги къадар бильгиси олмагъан халкъым гъайып олур. Сен бильгини ред эткенинъ ичюн, Мен сени руханийлик этмектен ред этеджегим. Сен Алланънынъ Къануныны унуткъанынъ ичюн, Мен де сенинъ балаларынъны унутаджагъым.
Энди корюнъиз: Керчектен де, Мен – Одыр! Менден гъайры алла ёкъ! Мен ольдюрем, Мен де яшайыш берем, Мен урам, Мен де тедавийлейим. Меним къолумдан кимсе къуртарып оламаз.