30 РАББИ бойле дей: Бу адамны баласыз оларакъ язынъыз, омюрбилля о огъурсыз оладжакъ. Эвлятларындан ич кимсе бахыт корьмейджек, Давутнынъ тахтында отурмайджакъ, Ехудада бир даа падишалыкъ этмейджек.
Халкъ арасында не огълу, не де торуны къаладжакъ, яшагъан ерлеринде ич кимсе сагъ къалмайджакъ.
Чобанлар акъылсыз олды, РАББИни къыдырмайлар. Онынъ ичюн ишлери онъундан кельмеди, бутюн айванлары да дагъылды.
Къолларынънен башынъны тутып, андан чыкъаджакъсынъ, РАББИ сен ишангъанларны ред этти, олар санъа бахыт кетирмейджек.
«Давутнынъ тахтында отургъан Ехуда падишасы! Сен, хызметчилеринъ ве бу къапулардан кирген халкъ, РАББИнинъ хаберини динъленъиз!
Шунынъ ичюн РАББИ бойле дей: Бакъынъыз! Мен нехеламлы Шемаяны ве бутюн союны джезалайджагъым. О, Манъа къаршы чыкъып, лаф юрсеткени ичюн, бу халкънынъ арасында онынъ эвлятларындан бир адам къалмайджакъ; о, халкъыма япаджакъ эйилигимни корьмейджек».
Онынъ ичюн Ехуда падишасы Ехоякимнинъ акъкъында РАББИ бойле дей: Онынъ эвлятлары Давутнынъ тахтында отурмайджакъ. Олюси де уйле сыджагъына ве гедже сувугъына ташланаджакъ.
Сонъ Вавилоннынъ падишасы Ривла шеэринде Цидкиянынъ козю огюнде огъулларыны ве эписи Ехуданынъ башлыкъларыны къылычнен ольдюртти.