2 «Давутнынъ тахтында отургъан Ехуда падишасы! Сен, хызметчилеринъ ве бу къапулардан кирген халкъ, РАББИнинъ хаберини динъленъиз!
Микъая джевап берип: – РАББИнинъ сёзлерини динъле! Мен Озь тахтында отургъан РАББИни корьдим. Бутюн коклернинъ ордусы Онынъ сагъ ве сол тарафында турмакъта эди.
Эй, «Содом башлыкълары»! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! Эй, «Гомора халкъы»! Алламызнынъ Къанунына къулакъ асынъыз!
Эй, мыскъылджылар, Ерусалимдеки халкъкъа падишалыкъ эткенлер! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!
Падишалыкъ эткенине ве акимиети тюбюнде аманлыкъ-тынчлыкъкъа сонъ олмайджакъ. Давутнынъ тахтындан эбедиен падишалыкъ этип, адалетнен ве догърулыкънен падишалыкъны пекитеджек ве къавийлештиреджек. Буларнынъ эписи – гъайрет ве буюк севгинен япылгъан Ордулар РАББИсининъ ишидир.
Падиша ве онынъ апайына бойле айт: – Ерге отурунъыз! Шуретинъизнинъ таджы башынъыздан тюшти.
«Ехуда падишалары ве Ерусалимде яшагъанлар! РАББИнинъ хаберини динъленъиз! Исраильнинъ Алласы, Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Бакъынъыз, бу ерге бир беля тюшюреджегим. Онынъ акъкъында эр эшиткеннинъ къулакълары къоркъудан чынълайджакъ.
РАББИ бойле деди: – Ехуда падишанынъ эвине барып, шу хаберни айт:
Бу сёзлерни беджерсенъиз, бу эвнинъ къапуларындан эм Давутнынъ тахтында отургъан, арабаларында ве атлар устюнде юрген падишалар, эм де хызметчилери ве халкъы киреджеклер.
– Сизлер исе, Мен Ерусалимден Вавилонгъа ёллагъан сюргюнлер, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!
– РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: Бар да, Ехуданынъ падишасына Цидкиягъа айт: «РАББИ бойле дей: Бакъ, Мен бу шеэрни Вавилон падишасынынъ къолуна береджегим, ве о оны якъаджакъ.
Онынъ ичюн Ехуда падишасы Ехоякимнинъ акъкъында РАББИ бойле дей: Онынъ эвлятлары Давутнынъ тахтында отурмайджакъ. Олюси де уйле сыджагъына ве гедже сувугъына ташланаджакъ.
– РАББИнинъ Эви къапусында турып, буны беян эт: Эй, Ехуданынъ бутюн халкъы, РАББИге ибадет этмеге бу къапулардан кирген адамлар! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!
Шунынъ ичюн, эй, чобанлар, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз.
Шимди РАББИнинъ сёзюне къулакъ ас. Сен: «Исраильге къаршы пейгъамберлик этме, Исхакъ эвине къаршы бир сёз айтма», – дейсинъ.
О улу оладжакъ, Оны «Юдже Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар, Алла Оны Давут дедесининъ тахтына отуртаджакъ.