29 Сизге Меннен дава этмеге не керек? Манъа къаршы эпинъиз чыкътынъыз, – дей РАББИ.
«Мен арамланмадым, Баал путларынынъ артындан юрмедим», – айтаджакъсынъмы? Вадийде озюнъни насыл туткъанынъны бакъ да, не япкъанынъны анъла. Сен анда-мында урулгъан ойнакъ бир деве киби олдынъ,
«Мен къабаатсызым! РАББИнинъ ачувы манъа тиймез», – дейсинъ. Бакъ! «Гуна ишлемедим», – дегенинъ ичюн, Мен сени суд этеджегим.
Бош тёпелерге бакъ да корь, сеннен ороспуланмагъан ер къалдымы? Сахрада отургъан араплар киби, ёл четинде оларны беклеп отура эдинъ, орталыкъны ороспулыгъынъ ве яманлыгъынънен арамладынъ.
– Ерусалимнинъ сокъакъларында юрюнъиз, чеврелерини бакъып, билинъиз, шеэр мейданларында къыдырынъыз. Эгер адалетли кишини, догърусыны къыдыргъан адамны тапсанъыз, бу шеэрни багъышлайджагъым.
– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.
Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.
Энди биз билемиз, Къанун нени буюргъан олса, Къанунгъа коре яшагъанлар ичюн буюра. О вакъытта ич кимсе озюни акъламакъ ичюн бир сёз айтып оламаз ве Алланынъ огюнде бутюн дюнья къабаатлы оладжакъ.