Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Йирмея 2:19 - Мукъаддес Китап

19 Озь яманлыгъынъ сени джезалар, хиянетлигинъ сени къабаатлар. Биль де, бакъ: РАББИден, сенинъ Алланъдан вазгечкенинъ – фена ве аджджы бир шей, ичинъде Меним огюмде къоркъунъ ёкъ, – дей Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Йирмея 2:19
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ильяс онъа джевап берип: – Исраильге къаза-беля кетирген мен дегиль, амма сен ве бабанънынъ сою! Сиз РАББИнинъ эмирлерини къалдырып, Баалларнынъ пешинден юресинъиз.


Бу вакъыт Шишакътан сакъланып Ерусалимде топлашкъан Реховоам ве Ехуда башлыкъларына Шемая пейгъамбер кельди. О оларгъа: – РАББИ бойле дей: «Сизлер Мени къалдырдынъыз. Мен де сизлерни Шишакънынъ къолуна къалдыраджагъым», – деди.


Лякин шу замандан башлап бугуньге къадар эдомлылар Ехуда акимиетинден чыкътылар. Айны шу вакъытта Ливна да онынъ акимиетинден чыкъты, чюнки Ехорам РАББИни, бабаларынынъ Алласыны унуткъан эди.


Пейгъамбер бу сёзлерни айткъан сонъ, падиша онъа: – Сенинъ падишагъа акъыл огретмеге не акъкъынъ бар? Лафынъны битир, ёкъса сени ольдюреджеклер! – деди. Пейгъамбер: – Мен билем: сен шу ярамай ишни япкъанынъ ве меним сёзюмни динълемегенинъ ичюн, Алла сени ёкъ этмеге къарар этти, – деп, сёзюни кести.


Яманлыкъ япкъанлар ичюн къасевет этме, къанунны бозгъанларгъа сукъланма!


Исраиллилер Хорев деген дагънынъ янында устьлеринден ильванларыны чыкъардылар.


Онынъ ичюн туткъан ёлларынынъ мейвасыны ашайджакълар, озь тюшюнджелеринден тояджакълар.


Саделернинъ инатлыгъы озьлерини гъайып этеджек, акъылсызларнынъ гъамсызлыгъы озьлерининъ башына етеджек.


Ярамайны озь яманлыкълары сарып аладжакъ, озь гуналарынынъ къапкъаны оны тутып багълайджакъ.


Бетлерининъ сымалары оларгъа къаршы шаатлыкъ эте; олар гуналары акъкъында ачыкъ айталар, Содом халкъы киби, гизлемейлер! Вай, джанларына беля! Бу яманлыкъны башларына озьлери тюшюрдилер!


Багъыма нелер япаджагъымны сизге шимди айтаджагъым: къорасыны алып ташларым – барсын оны гъайып этсинлер, диварыны йыкъарым – барсын оны таптасынлар.


РАББИ бойле дей: – Ананъызгъа айырылув кягъытыны бермейип, оны къувдым. Кимсеге борджлу олмайып, сизни саттым. Не ичюн? Сизни гуналарынъыз ичюн саттым, ананъызны акъсыз япкъанларынъыз ичюн къувдым.


Ишлеген къабаатлары, Менден вазгечкенлери, ябанджы аллаларгъа къокъулы отларны якъкъанлары, къоллары яраткъанларына ибадет эткенлери ичюн Ехуданы суд этип, джезалайджагъым.


«Булар неден башыма кельди?» – ичинъден дейджексинъ. Гуналарынънынъ чокълугъындан этегинъ ачылды, аврет ерлери корюндилер.


Буны озюнъ озюнъе этмединъми, аджеба? Сени ёлда юрсеткен РАББИден, сенинъ Алланъдан вазгечмединъми?


– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар, инатлыгъынъызны тедавийлерим. – Иште, биз Санъа келемиз. Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.


Бунынъ эписини башынъа арекетлеринъ ве япкъанларынъ тюшюрдилер. Яманлыгъынъ аджджы джеза кетирди, юрегинъни урды.


Менден къоркъмакъ керексинъиз, Меним огюме къалтырамакъ меджбурсынъыз. Денъизге эбедий сынъыр оларакъ, къумны къойдым, денъиз сынъырыны кечалмаз. Далгъалары огге ынтылсалар да, кечип оламаз, гудюрдеселер де, сынъырдан чыкъып оламаз.


«РАББИ, бизим Алламыз озь вакътында, эм баарьде, эм кузьде бизге ягъмурларны бере, оракъ вакъты ичюн афталарны сайлай. Айдынъыз, Ондан къоркъайыкъ!» – деп тюшюнмедилер.


Онынъ ичюн ормандан арсланлар чыкъып, оларгъа атыладжакъ, сахрадаки къашкъырлар парчалайджакъ, шеэрлерининъ огюнде оларны леопардлар беклейджек, андан чыкъкъан эр кес парчаланаджакъ. Акъсыз ишлери пек чокълашты, хиянетлиги пек буюк олды.


Лякин Мени ачувландыралармы? – дей РАББИ. – Ёкъ, озьлерини масхара этелер.


Ойле олса, не ичюн Ерусалим халкъы инатланып, эр вакъыт долаша? Олар ялангъа къатты япыштылар, арткъа къайтмакътан вазгечтилер.


Ороспулыгъынъ ичюн, путларгъа ибадет этип, озюнъни арамлагъанынъ ичюн, буларнынъ эписи сенинъ башынъа келеджек.


Оларнынъ писликлери ве япкъан акъсызлыкълары ичюн Мен оларгъа буны яптым ве юзюмни олардан сакъладым.


Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.


Эй, Исраиль, сен ёкъ оладжакъсынъ. Санъа тек Менден ярдым келир.


Аллагъа къаршы чыкъкъаны ичюн, Самарие шеэри джезаланаджакъ. Анда яшагъанлар къылычтан оледжек, къучакъ балалары парчаланаджакъ, юклю къадынларынынъ къурсакълары ярыладжакъ.


Исраиль инат тана киби олды. РАББИ оларны, къозуны киби, ачыкъ отлакъта бакъармы, аджеба?


Исраильнинъ къопайлыгъы – озюне къаршы шааттыр, Исраильнен Эфраим озь гуналарындан йыкъылыр, Ехуда да оларнен берабер абыныр.


Мен оларнынъ яманлыкъларыны унутмайджагъым, олар исе бунынъ акъкъында тюшюнмей. Энди япкъан ишлери оларны сарар, козюм огюнден кетмез.


Эй, Исраиль, къуванма! Башкъа халкълар киби, чокъ севинме! Сен озь Алланъдан вазгечкенинънен, ороспу олдынъ, эр бир арманда ороспулыгъынъ ичюн къазанч алмагъа бегендинъ.


Байрамларынъызны агълавгъа айландыраджагъым, эписи тюркюлеринъизни дженазе иляхийлерине чевиреджегим. Эр кесни чувал урбасы киймеге меджбур этеджегим, эр кеснинъ баш сачлары тыраш оладжакъ. О куню бирден-бир огълунынъ артындан агълагъанлар киби оладжакъсынъыз. Бу кунни сонъуна къадар аджджы япаджагъым.


Буларнынъ эписи Якъупнынъ яман ишлери ичюн, Исраиль эвининъ гуналары ичюн оладжакъ. Якъуп нечюн яман ишлер япты? Бунынъ себепчиси Самарие дегиль эдими? Ехудада ибадет тёпелерини ким къурды? Ерусалим дегильми?


Лякин олар динълемеге истемедилер, Менден бетлерини чевирдилер, эшитмемек ичюн де къулакъларыны тыкъаттылар.


оларнынъ козьлеринде Алладан къоркъу ёкътыр.


Лякин сизлер Менден вазгечип, башкъа аллаларгъа хызмет этип башладынъыз. Шунынъ ичюн эндиден сонъ сизни къуртармайджагъым!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ