2 – Тур, чёльмекчининъ эвине бар, санъа анда хабер береджегим.
РАББИ Амоцнынъ огълу Ешаягъа тамам о йылында: – Белинъдеки чувал токъумаларынъны, аякъларынъдан сандалетлеринъни чыкъар, – деди. Ешая ойле де япты, чыплакъ ве ялынаякъ юрип башлады.
РАББИ манъа: – Бар да, озюнъе кетен бир къушакъ сатын ал. Оны белинъе сар, сувгъа къойма, – деди.
РАББИнинъ Йирмеягъа айткъан сёзлери.
Мен чёльмекчининъ эвине кеттим, бакъсам, о чарх устюнде чалыша эди.
Меним ниетлеримни бильселер, сёзлеримни халкъыма бильдирир эдилер, оларны яман ёлларындан ве яман ишлеринден къайтарыр эдилер.
О, манъа даа буны косьтерди: Мына, Рабби саркъма ярдымынен къурулгъан диварда тура, къолунда да бир къуршун саркъма бар.
Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.
Эски заманларда Алла бир къач кере тюрлю ёлларнен баба-деделеримизге Озь истеклерини пейгъамберлернинъ ярдымынен бильдире эди.