13 Бунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Халкълардан соранъыз, бунъа ошагъан бир шейни ким эшитти? Исраиль къызы пек джиренч шейлер япты.
Сонъ Хилкиянынъ огълу сарай башлыгъы Эльяким, языджы Шевна ве Асафнынъ огълу Ёах тарихчы урбаларыны йыртып, Хизкиягъа кельдилер, онъа орду башынынъ сёзлерини айтып бердилер.
Бойле шейни ким эшитти? Бунъа ошагъанны ким корьди? Бир мемлекет бир куньде догъармы, халкъ бир аньде пейда олурмы? Сион исе, агърысы тутар-тутмаз, огъулларыны тапты.
Оларгъа бойле хабер эт: – Козьлерим гедже-куньдюз, токътамаздан козьяш тёксюн; халкъымнынъ къызыны чокъ урдылар, ве о йыкъылды, пек агъыр яраланды.
Ливаннынъ къаялы дагъларында къар эксилирми? Узакътан акъкъан сувукъ сувлар кесилирми?
Ерусалим пейгъамберлери арасында да къоркъунчлы шейни корьдим: ороспулыкъ этелер, яланнен яшайлар, яманлыкъ эткенлерге къол туталар, кимсе яманлыгъындан къайтмай. Меним ичюн эписи – Содом киби, шеэрнинъ халкъы – Гомора киби олды.
Сени кене къавийлештиририм, ве къавий олурсынъ, эй, Исраиль къызы! Кене къолунъа дарелерни аладжакъсынъ, къуванчнен ойнайджакъсынъ.
Бу мемлекетте шашыладжакъ ве къоркъунчлы шейлер япыла:
Меним эписи кучьлю адамларымны Рабби ёкъ этти; йигитлеримни йыкъмакъ ичюн, манъа къаршы чокъ адамны топлады; юзюмни баскъаны киби, Рабби Ехуда къызыны таптады.
Исраиль эвинде дешетли шейлерни корьдим: Эфраим анда ороспулыкъкъа батты, Исраиль арамланды.
Эй, Исраиль эви, Меним сизлер ичюн агълав йырымны динъленъиз:
– Исраиль къыз йыкъылды, бир даа турып оламаз. О, озь топрагъында къалдырылды, оны турсатаджакъ кимсе ёкъ.
Аранъыздаки ороспулыкъ акъкъында хабер пейда олды. Ойле бир ороспулыкъ ки, башкъа халкълар арасында биле бойле сою олмагъан: кимдир бабасынынъ апайынен ята!
Фелестинлилер къоркъты ве: – Оларнынъ ордуларына Алла кельди, – дедилер. Ве даа: – Башымызгъа беля тюшти! Ич бир вакъыт ойле шей олгъаны ёкъ.