21 Онынъ ичюн шимди оларгъа бильдиреджегим, къудретли кучюмни косьтереджегим. О заман Адым – РАББИ олгъаныны биледжеклер!
Халкълар озьлери къазгъан чукъургъа тюшти, озьлери къойгъан тузагъына аякълары илинди.
Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.
РАББИ – аскердир! Онынъ Ады – РАББИ!
Мен Ибраимге, Исхакъкъа, Якъупкъа «Къудретли Алла» Адымнен келе эдим, лякин «РАББИ» деген Адымнен оларгъа ачылмадым, – деди.
Мен – РАББИ, сенинъ Алланъ, Исраильнинъ Азизи, сенинъ Къуртарыджынъ! Сени сатын алмакъ ичюн, Мысыр, Хуш ве Сева мемлекетлерини бердим.
– Ер юзюни яраткъан РАББИ, оны ерлештирип къавийлештирген, Ады РАББИ олгъан, бойле дей:
«Ехезкель сизге бельги олсун: сиз онынъ япкъаны киби япаджакъсынъыз. Буларнынъ эписи олып кечкен сонъ, Мен – РАББИ-ТААЛЯ олгъанымны биледжексинъиз».
О куню, сагъ къалгъан санъа кельген вакъытта, сен лаф этип башлайджакъсынъ, бир даа индемейип отурмайджакъсынъ, ве сен оларгъа бир бельги оладжакъсынъ. О заман Мен – РАББИ олгъанымны биледжеклер.
Мен Исраиль халкъымнынъ къолларынен Эдомны джезалайджагъым. Исраиллилер оларнен ачувыма ве гъазабыма коре арекет этеджеклер. Меним джезам не олгъаныны билирлер, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Эр ерде ольдюриледжексинъиз. Сонъра Мен РАББИ олгъанымны биледжексинъиз.
Алла Улькер ве Орион йылдыз такъымларыны яраткъан. О, зифт къаранлыкъны саба ярыгъына чевире, куньдюзни геджеге айландыра, денъиз сувларыны чагъырып, оларны ер юзюне тёке. Онынъ Ады – РАББИдир!