11 айт оларгъа: «Деделеринъиз Мени ташладылар, – дей РАББИ, – башкъа аллаларнынъ артындан кеттилер, оларгъа хызмет этип, ибадет эттилер. Олар Мени ташладылар, Къанунымны беджермедилер.
Оларгъа джевап берип: «Олар бабаларыны Мысырдан чыкъаргъан РАББИден, Алласындан вазгечип, башкъа аллаларны къабул эттилер ве оларгъа табынып, хызмет эттилер. Шунынъ ичюн РАББИ бу беляны башларына тюшюрди», – дейджеклер.
Оларгъа исе джевап берип: «Олар РАББИден, оларны Мысыр топрагъындан чыкъаргъан озь бабаларынынъ Алласындан вазгечтилер, башкъа аллаларгъа япыштылар, оларгъа табындылар ве оларгъа хызмет эттилер. Шунынъ ичюн РАББИ башларына шу беляны тюшюрди», – дейджеклер.
«Булар неден башыма кельди?» – ичинъден дейджексинъ. Гуналарынънынъ чокълугъындан этегинъ ачылды, аврет ерлери корюндилер.
Руханийлер РАББИни къыдырмадылар, Къанун оджалары Мени танымадылар, чобанлар Манъа къаршы чыкътылар, пейгъамберлер Баал адындан пейгъамберлик эте эдилер, файдасыз путларнынъ артындан юре эдилер.
Оларгъа: «Олар Алласынынъ, РАББИнинъ васиетини къалдырдылар, башкъа аллаларгъа ибадет эттилер, оларгъа хызмет эттилер», – деп джевап береджеклер.
Олар яманлыкъ этип, Мени ачувландырдылар. Не озьлери, не баба-деделери бильген башкъа аллаларнынъ артындан юре эдилер, оларгъа къокъулы отларны якъып, хызмет эте эдилер.
ве кунешнинъ, айнынъ ве бутюн кок ордусынынъ тюбюнде дагъытаджакълар. Оларны Ерусалим халкъы севген, оларгъа хызмет эткен, артындан юрген, къыдыргъан, табынгъан эди. Кемиклер джыйылмайджакъ да, дефн олмайджакъ, топракънынъ устюнде кубре киби ятаджакъ.
амма юреклерининъ инатлыгъына коре яшадылар, деделери огреткенлери киби, Баал путларынынъ артындан юрдилер.
Бабаларымыз гуна япты ве ёкъ олды, оларнынъ къабаатлары ичюн биз джезаланамыз.
Пис арамлыкъларнынъ артындан кеткенлерге исе Мен япкъанларына коре акъкъыны береджегим. Бойле дей РАББИ-ТААЛЯ.
РАББИ бойле дей: – Гуна устюне гуна къазангъанлары ичюн, ехудалыларны мытлакъа джезалайджагъым. Чюнки олар РАББИнинъ Къанунындан вазгечти, низамнамелерини беджермеди. Деделери яланджы путларнынъ артындан кетти, путлар оларны да ёлдан урды.
Деделеринъизнинъ куньлеринден башлап, сиз Меним низамнамелеримден чекильдинъиз ве оларны беджермединъиз. Манъа къайтынъыз, Мен де сизге къайтарым, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз исе: «Насыл къайтайыкъ?» – деп сорарсыз.
Кечмиште сизлер Алланы бильмегенлернинъ истегенине коре етерлик арекет эте эдинъиз, озьлеринъиз ахлякъсызлыкъкъа, бозукъ ниетлерге, ичкиджиликке, намуссыз отурышларгъа, эм де арам путперестликке бериле эдинъиз.
О вакъыт Исраиль огъуллары РАББИнинъ огюнде ярамай ишлер япып ве Баал путларына хызмет этип башладылар.