18 Тарлагъа чыкъсам, анда къылычнен ольдюрильгенлер яталар, шеэрге кирсем, ачлыкътан битип кеткенлерни корем. Пейгъамбернен руханий биле мемлекет бою долашалар, ич бир шейни анъламайлар.
Шеэр шаматагъа толу, онынъ ичинде шенъленип къычыралар. Адамларынъыз ольдюрильди, лякин къылычтан дегиль, ольди, амма дженкте дегиль.
Булар да шараптан тентир-ментир юрелер, ичкиджиликтен ёлларыны шашыралар, руханийлернен пейгъамберлер сюрюнелер. Шарапкъа берилип, ичкиджиликтен акъылларыны ашадылар, руяларында янъылалар, тарифлеринде абыналар.
Руханийлер РАББИни къыдырмадылар, Къанун оджалары Мени танымадылар, чобанлар Манъа къаршы чыкътылар, пейгъамберлер Баал адындан пейгъамберлик эте эдилер, файдасыз путларнынъ артындан юре эдилер.
Мен бу пейгъамберлерни ёлламадым, олар озьлери чапып кельдилер. Оларгъа ич бир шей айтмагъа буюрмадым, олар озьлери пейгъамберлик эттилер.
пейгъамберлер ялан пейгъамберлик этелер, оларнынъ ярдымынен руханийлер башлыкъ этелер, халкъым да буны бегене. Амма сонъунда не япаджакъсынъыз?
– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.
Тарлагъа чыкъманъыз, ёл бою юрменъиз! Душман къылычны котерди, орталыкъны къоркъу къаплады.
Бунынъ ичюн апайларыны башкъаларына, тарлаларыны башкъа сабыларгъа береджегим. Олар, эм кучюги, эм буюги арам къазанчны къыдыралар, эм пейгъамберлер, эм руханийлер эписи алдаталар.
Бакъ, я РАББИ, мен ярамайым; ичим-багърым тарсыкъа, юрегим яна; инатлыкънен Санъа къаршы чыкътым, шимди исе тышарыда къылыч балаларны кесе, эвимде олюм мени беклей.
Къаранлыкъта турып, токътамайып, геджелери къычыр; Раббининъ огюнде юрегинъни бошат; къолларынъны Онъа узат, эр сокъакъ башында ачлыкътан ольген балаларынънынъ джанлары ичюн ялвар.
Къылычнен ольдюрильгенлер ачлыкътан ольгенлерден бахтлыдыр; тарла берекети олмагъанындан чекишип, ирип кетелер.
Шеэрнинъ чевресинде къылыч, ичинде исе ольдюриджи хасталыкънен ачлыкъ. Тарлада олгъанлар къылычтан оледжек, шеэрде олгъанларны исе ачлыкъ ве хасталыкъ ёкъ этеджек.
– Шунынъ ичюн Мен бутюн шеэрлеринъизге ачлыкъ йибердим, эписи яшагъан ерлеринъизде ашлыкъ къытлыгъы олды, лякин сиз Манъа къайтмадынъыз, – дей РАББИ.
Шеэрнинъ башлыкълары къапар алып, суд этелер, руханийлери парагъа огретелер, пейгъамберлери акъчагъа фал бакъалар. Айны заманда олар РАББИге таяналар, «РАББИ бизим арамызда, башымызгъа бир беля тюшмейджек», – дейлер.
РАББИ сени ве озюнъе сайлагъан падишаны, санъа ве деделеринъе белли олмагъан халкъларгъа алып кетеджек. Анда сен башкъа, таштан ве агъачтан ясалгъан аллаларгъа хызмет этеджексинъ.
РАББИ сени эписи халкълар арасында, ер юзюнинъ бир четинден башкъа четинедже даркъатаджакъ. Анда сен башкъа, санъа ве деделеринъе белли олмагъан аллаларгъа, агъачтан ве таштан япылгъан аллаларгъа хызмет этеджексинъ.
Олар къызгъанчлы олгъанындан, ялтакъ сёзлернен сизни къапкъангъа тутаджакълар, амма оларнынъ джезасы чокътан берли азыр тура, оларнынъ олюми де кеч къалмаз.