12 Онынъ ичюн оларгъа бойле айт: – РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: «Бардакъны шарапкъа толдуралар». Олар санъа: «Бардакъны шарапкъа толдургъанларны бизлер бильмеймизми, аджеба?» – дегенде,
Къушакъ адамнынъ белине насыл якъын олса, бутюн Исраиль халкъыны ве бутюн Ехуда халкъыны Озюме якъынлаштырдым, – дей РАББИ. – Олар Меним халкъым, намым, макътав йырым ве дюльбер шуретим оладжагъыны истедим, амма олар Мени динълемедилер.
оларгъа айт: «РАББИ бойле дей: Бакъынъыз, бу мемлекетте яшагъан эр кесни: Давутнынъ тахтында отургъан падишаларны, руханийлерни, пейгъамберлерни, Ерусалимде яшагъанларнынъ эписини сархошлаткъандже шарапкъа толдураджагъым,
Олар шарап ичип, салланаджакълар ве Мен оларгъа къаршы ёллайджакъ къылычнынъ огюнде делиреджеклер.
Адамлар менден сорадылар: – Шу япкъанларынънынъ биз ичюн не манасы бар?