2 – Бу васиетнинъ сёзлерини динъле, оларны Ехуда халкъына ве Ерусалимде яшагъанларгъа анълат.
Ехояда РАББИ, падиша ве халкъ арасында анълашма тизди. Шу анълашмагъа коре, о, РАББИнинъ халкъы оладжакъ эди. Сонъра халкъ ве падиша арасында да анълашма тизди.
Бундан сонъ Ехояда бутюн халкънен ве падишанен берабер РАББИнинъ халкъы олмагъа анълашма тиздилер.
Шунынъ ичюн мен, РАББИ бизге къаршы олгъан атешли ачувыны ятыштырсын деп, Исраильнинъ Алласы РАББИнен мукъавеле япмагъа истейим.
Сонъ падиша озь еринде турды ве РАББИнинъ огюнде РАББИнинъ артында юрмеге, Онынъ эмирлерини, шаатлыкъларыны, низамнамелерини бутюн юрекнен ве бутюн джаннен тутмагъа ве бу китаптаки васиетнинъ бутюн сёзлерини беджермеге ант этти.
Эгер сиз Меним айткъанларымны динълесенъиз ве васиетимни кутьсенъиз, эписи халкълардан Меним къысметим олурсынъыз. Бутюн ер – Менимкидир.
РАББИ Йирмеягъа айткъан сёзлер.
РАББИ манъа: – Ехуда шеэрлеринде, Ерусалимнинъ сокъакъларында бутюн бу сёзлеримни илян эт, – деди. – Бойле айт: Бу васиетнинъ сёзлерини динъленъиз ве оларны беджеринъиз.