14 – Сен исе, Йирмея, бу халкъ ичюн ялварма, не сора, не дува окъу. Озь беляларында Мени чагъыргъанларында, оларны эшитмейджегим.
Шимди Мени къалдыр. Оларгъа къаршы олгъан ачувым къозгъасын, ве Мен оларны къырып ёкъ этейим, сенден исе улу халкъны асыл этейим.
Онынъ ичюн РАББИ бойле дей: Бакъынъыз! Мен башларына беля тюшюреджегим, ве олар ондан къуртулып оламайджакълар. Менден ярдым истейджеклер де, Мен оларны эшитмейджегим.
РАББИ манъа: – Бу халкънынъ эйилиги ичюн дува этме, – деди.
– Ораза тутаджакълар, лякин къычырувларыны эшитмейджегим. Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны ве ашлыкъ бахшышларыны кетиреджеклер, амма олардан разы олмайджагъым. Оларны къылычнен, ачлыкънен ве ольдюриджи хасталыкънен ёкъ этеджегим.
РАББИ манъа деди ки: – Мусанен Смаил огюмде турып, ялварсалар биле, бу халкъкъа юрегим ятмаз. Оларны огюмден къувала, кетсинлер.
Сен исе, Йирмея, бу халкъ ичюн дува этме, олар ичюн не ялвар, не сора, Меним огюмде оларны къорчалама. Мен сени динълемейджегим.
Къойларынен ве огюзлеринен олар РАББИни къыдырмагъа кетеджек, амма Оны тапамайджакъ, чюнки О, олардан узакълашты.
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Мен чагъыргъанда, олар динълемеди. Шунынъ ичюн де олар Мени чагъыргъанда, Мен оларны динълемедим.
Сиз даа буны япасынъыз: къычырып агълайсынъыз, РАББИнинъ къурбан ерине козьяшлар тёкесинъиз, лякин РАББИ бахшышларынъызгъа бакъмай, ве къолларынъыз кетирген къурбанлар Онынъ разылыгъыны къазанмай.
Эгер бир адам озь агъа-къардашынынъ олюм кетирмейджек гуна япкъаныны корьсе, онынъ ичюн дува окъусын. Алла олюм кетирмейджек гуна япкъан адамгъа омюр багъышлар. Лякин олюм кетиреджек гуна да бар. Онынъ акъкъында дува окъунъыз демейим.