16 Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз; Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.
О, Озь башына буюк аджайип ишлер япты, – акъикъатен эбедийдир Онынъ севгиси, –
Къадимий куньлерни хатырлайым, бутюн ишлеринъ акъкъында тюшюнем, къолларынънынъ ишлери акъкъында ойлайым.
Онъа бакъкъанларны ярыкъ къаплады, оларнынъ бетлери энди къызармаз.
Санъа шукюр этемиз, эй, Алла, шукюр этемиз, чюнки Сенинъ Адынъ якъын. Адамлар аджайип ишлеринъни айтып берелер!
Эгер сиз Меним айткъанларымны динълесенъиз ве васиетимни кутьсенъиз, эписи халкълардан Меним къысметим олурсынъыз. Бутюн ер – Менимкидир.
– Эфендим, эгер менден мемнюн олсанъ, ялварам, Эфендим, бизнен бар. Бу халкъ инат олса да, бизим джинаетлеримизнен гуналарымызны багъышла, ве биз Сенинъ мулькюнъ олайыкъ, – деди.
РАББИ япкъан эр шейнинъ озь макъсады бар, яман адамны биле беля куню ичюн азырлады.
ве Ордуларнынъ РАББИси: «Мысырлылар – халкъым, ашшурлылар – къолларымнынъ ишидир, Исраиль – Меним мулькюмдир», – деп, мемлекетни багъышлайджакъ.
Мен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам, аманлыкъ яратам ве беля ёллайым. Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!
Бизни сатын алгъан – Ордуларнынъ РАББИси, Онынъ Ады – Исраильнинъ Азизи.
Озь халкъыма ачувландым, Озь мульк-мирасымны ашаладым да, къолунъа бердим, амма сен оларны аджымадынъ, къарт адамларгъа биле агъыр боюндырыгъынъны такътынъ.
Мен – РАББИ, сенинъ Алланъ; Мен денъизни далгъалатам, ве далгъалары гудюрдей. Меним Адым – Ордуларнынъ РАББИсидир.
Сени Яраткъан – акъайынъдыр. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Азизи – Къуртарыджынъ! Онъа «Бутюн Ер Юзюнинъ Алласы» дейлер!
Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.
Я РАББИ, Сен киби ёкъ! Сен улусынъ! Къудретинъ ичюн Сен намлысынъ!
Куньдюз парылдамагъа кунешни берген, геджеде парылдамакъ ичюн айнен йылдызларгъа низамнамелерни буюргъан, далгъалары окюрсин деп, денъизни котерген РАББИ бойле дей. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир!
Сен бинълер адамларгъа мерамет эйлейсинъ, бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны джезалайсынъ. Буюк ве кучьлю Алла! Сенинъ Адынъ – Ордуларнынъ РАББИсидир!
– Ер юзюни яраткъан РАББИ, оны ерлештирип къавийлештирген, Ады РАББИ олгъан, бойле дей:
– Озюмнен ант этем, – дей Падиша. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси. – Дагълар арасында Тавор дагъы насыл юксек олса, Къармел дагъы денъиз ялысында насыл буюк олса, сизге келеджек де ойле олур!
Амма оларнынъ Къуртарыджысы кучьлюдир, Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси. О, оларнынъ ишини мытлакъа чезеджек, топракъларына раатлыкъ береджек, Вавилонда яшагъанларны сарсытаджакъ.
Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз. Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси.
«РАББИ – меним къысметим, – дей джаным. – Онынъ ичюн Онъа ишанаджагъым!»
Бакъ! Алла дюньянынъ юксек ерлеринден келеята! О, дагъларны ясагъан ве ельни яраткъан. О, адамгъа Озь тюшюнджелерини анълата, танъ ярыгъыны къаранлыкъкъа чевире. Онынъ Ады – РАББИ, Ордуларнынъ Алласыдыр.
Ехуда азиз топракъта РАББИнинъ пайы оладжакъ. О, кене Ерусалимни сайлап аладжакъ.
РАББИнинъ пайы Онынъ халкъы олды, Якъуп – Онынъ шахсий мулькюдир.