РАББИ кучьлю сесинен Озь ордусына буюра. Онынъ аскерлери пек чокъ сайылыдыр, Онынъ буюргъанларыны беджергенлер къудретлидир. Не де къоркъунчлыдыр РАББИнинъ буюк куню! Онъа ким даянып олур?
– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.
Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.
Давут янында тургъан адамлардан: – Шу фелестинлини ольдюрген ве Исраильни масхаралыкътан азат эткен адамгъа не оладжакъ? Тири Алланынъ ордусыны дженклешмеге чагъырмакъ ичюн, ким олгъан бу сюннетсиз фелестинли? – деп сорады.
Сенинъ къулунъ арсланны да, аювны да ольдюре эди. Бу сюннетсиз фелестинлининъ алы да оларнынъ алы киби оладжакъ, чюнки о, Тири Алланынъ ордусыны дженклешмеге чагъыра.