12 Мен оны пек севем.
Давут Авишайгъа ве хызметчилерине даа бойле деди: – Эгер менден догъгъан догъмуш огълум мени ольдюрмеге истесе, биньяминли адамдан не къыдырасынъ? Оны озь башына къалдырынъыз, сёгюне берсин. Буны онъа РАББИ эмир этти.
Эфраим къыйметли огълум дегильми, аджеба? Джан-юректен севген балам дегильми? Онъа къаршы чокъ кере айткъан олсам да, оны ич бир вакъыт унутмадым, онынъ ичюн ичим-багърым яна, онъа мерамет косьтеририм, – дей РАББИ.
Дува окъуп тургъанынъызда, биревге ачувлы олсанъыз, оны багъышланъыз. Сонъ Коктеки Бабанъыз да гуналарынъызны багъышлар, – деди.
Бундан сонъ о, бабасына къайта. О даа узакъта келеяткъанда, бабасы огълуны коре ве аджый. О, чапып барып, огълунынъ бойнундан къучакълап опе.
Лякин бири-биринъизге мераметли ве шефкъатлы олунъыз. Алла сизни Месихте багъышлагъаны киби, сизлер де бир-биринъизни багъышланъыз.
Эгер ананънынъ огълу олгъан агъанъ, сенинъ огълунъ, къызынъ, севимли апайынъ, я да джанынъ киби якъын олгъан достунъ: «Айды, башкъа аллаларгъа хызмет этейик», – деп, сени гизли къандырса, санъа ве баба-деделеринъе белли олмагъан аллаларгъа,
Бир вакъытта о, санъа файдасыз эди, энди исе санъа да, манъа да файдалыдыр. Оны санъа къайтарып ёллайым.
Онисим манъа сенинъ еринъе хызмет этсин деп, мен Къуванчлы Хабер ичюн зынджырларда олгъан вакъытта оны янымда алып къалмагъа истер эдим.
