Бу адам Раббининъ Ёлунда тербие алгъан ве бу акъта атешли рухнен Иса акъкъында догъру огрете эди. Лякин сувгъа батырып чыкъармакъ акъкъында о тек Ягъянынъ адетини биле эди.
Амма базылары инатланып, иманны ред эттилер ве халкънынъ огюнде Раббининъ Ёлуны яманладылар. Павел олардан кетип, янына шегиртлерни алды ве эр кунь Тираннус деген бир адамнынъ мектебинде субетлер кечире башлады.
Буны да Ерусалимде япа эдим. Баш руханийлерден разылыкъ алып, чокъ азиз адамларны зиндангъа ташладым ве, оларны ольдюреяткъанларда, мен бунъа сесимни берип, разы ола эдим.
Оны эшиткенлер шашып: – Ерусалимде шу Адгъа инанып чагъыргъанларны къырып ташлай эди. Бу ерде де оларны якъалап, баш руханийлерге алып бармакъ ичюн, мында кельмедими? – дей эдилер.