Учь куньден сонъ Павел бир ерге еудийлернинъ энъ сайгъылы адамларыны чагъырды. Олар топлашкъанда, о: – Дин къардашларымыз! Мен халкъымызгъа ве бабаларымызнынъ адетлерине къаршы ич бир шей япмасам да, мабюс олып, Ерусалимде римлилернинъ къолуна берильдим.
Павел эльчи (меним эльчилигим не инсанлардан, не бирде-бир инсаннынъ ярдымынен кельди, мени Иса Месих ве Оны олюлерден тирильткен Алла Бабамыз эльчи яптылар)