7 Чокъ адамлардан арам рухлар кучьлю сеснен къычырып чыкъа эдилер, чокъ паралич ургъанлар ве сакъатлар тедавийлене эдилер.
О заман топал, сыгъын киби, сычрайджакъ, тильсизлер йырлап башлайджакъ; сахрада сувлар фышкъыраджакъ, къуру чёльде чокъракълар акъаджакъ.
Иса Озюнинъ он эки шегиртини янына чагъырып, оларгъа джинлернинъ устюнден укюм этмеге къудрет берди. Буны, адамлардан джинлерни къувып чыкъармакъ, чешит хасталыкъларны ве дертлерни тедавийлемек ичюн япты.
Кёрлар корелер, топаллар юрелер, лепра хасталыгъына огърагъанлар элялланып тедавийленелер, сагъырлар эшителер, олюлер тирилелер ве фукъарелер Къуванчлы Хаберни эшителер.
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Шейтан, баланы бар кучюнен къалтыратып, айгъырып чыкъып кетти. Огъланчыкъ исе олю киби къыбырдамайып ятып къалды. Чокъ адам оны ольди деп сайдылар.
Етмиш эки шегирт къуванчнен къайтып кельдилер. Олар: – Рабби, Сенинъ Адынъ ичюн бизге джинлер биле бойсуналар! – дедилер.
Сизге керчектен догърусыны айтам: Манъа иман эткен адам Мен япкъан ишлеримни озю япаджакъ ве атта бундан буюк ишлер де япаджакъ, чюнки Мен Бабанынъ янына кетеятам.
Ерусалимнинъ этрафындаки шеэрлерден де чокъ адам келип, озьлерининъ хасталарыны ве арам рухлардан къыйналгъан адамларны кетире эдилер. Чекишкенлернинъ эписи исе тедавийлене эдилер.
Филипнинъ сёзюни эшитип ве о косьтерген бельгилерни корип, бутюн халкъ бир джан олып, оны динъледи.