Мен сенден кетсем, РАББИнинъ Руху сени бильмем къайда алып кетер. Мен Ахавгъа хабер этип де, о сени тапалмаса, мени ольдюрир. Мен исе, сенинъ къулунъ, яшлыгъымдан РАББИден къоркъам.
Эль-Ясагъа: – Мына бизде, къулларынъда, элли адам бар. Къуветли адамлар. Олар кетип, эфендинъни къыдырсынлар. Бельки, РАББИнинъ Руху оны котерип, дагъларнынъ я да вадийлернинъ биринде тюшюргендир, – дедилер. Лякин Эль-Яса: – Ёкъ, йиберменъиз оларны, – деди.
Рух мени юкъарыгъа котерип, РАББИнинъ Эвине, куньдогъушкъа бакъкъан шаркъ къапусына кетирди. Къапунынъ киришинде 25 киши бар эди. Оларнынъ арасында халкънынъ ёлбашчылары олгъан Аззурнынъ огълу Яазаньяны ве Бенаянынъ огълу Пелатьяны корьдим.
О, дерсинъ, элини узатып, мени сачларымдан тутты. Сонъра ель мени ернен кок арасына котерип, Алланынъ руясында мени Ерусалимге, шимальге бакъкъан ич къапусына кетирди. Анда Алланынъ куньджюлигини къозгъагъан пут эйкелининъ ери бар эди.
– Кок Падишалыгъы тарлада сакълангъан хазинеге ошай. Бир адам оны тапып, кене сакълай ве къувана-къувана барып, бутюн мал-мулькюни сата да, шу тарланы ала.