32 Онынъ Языдан окъугъан ери бу эди: – Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О Озь агъзыны ачмады.
Мен РАББИнинъ джевабыны сабырлыкънен бекледим; О, манъа якъынлашып, къычыргъанымны эшитти.
Аллам, мен Сенинъ ниетлеринъни беджермеге истейим; Сенинъ Къанунынъ меним юрегимде.
Юваш бир къозу киби олып, союлмагъа алып кетирильген эдим ве оны бильмедим. Манъа къаршы къара ниетлендилер, манъа бойле дей эдилер: – Гуллеп тургъан терекни гъайып этермиз, оны тирилернинъ арасындан ёкъ этейик, ады биле анъылмасын.
Я РАББИ, Сен мени билесинъ, манъа бакъасынъ, юрегимнинъ Санъа ишангъаныны сынайсынъ. Къойларны киби, оларны соймагъа айыр, ольдюрилюв кунюне азырла!
– Къозуларны, къочкъарларны ве текелерни киби, оларны соймагъа алып кетерим.
бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ бир бузав, бир къочкъар ве бир йыллыкъ къозу;
Иса: – Баба! Оларны багъышла. Не япкъанларыны озьлери де бильмейлер, – деди. Аскерлер джереп чекип, Исанынъ урбаларыны озьара пайлаштылар.
Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.
– Манъа ёл косьтерген адам олмаса, насыл анълайым? – деди эфиопиялы. Сонъ Филипни озь янына чыкъып отурмагъа давет этти.
Язылгъаны киби: «Бизни эр кунь Сенинъ ичюн ольдюрелер, къурбанлыкъ къойлар, деп саялар».
Биринджиден мен къабул эткен хаберимни сизлерге айттым: Языда язылгъаны киби, Месих бизим гуналарымыз ичюн ольди,
лякин Месихнинъ къыйметли къанына, яни къабаатсыз ве темиз-пак къозунынъ къанына сатын алындынъыз.