11 Симон чокъ вакъыттан берли озь тылсымларынен халкъны шашыргъаны ичюн, эписи оны динълей эди.
Яланджы пейгъамберлернинъ бельгилерини бош шейлерге чевирем, фалджыларны акъылсыз этем, акъыллы адамларны арткъа къувам, бильгилерини ахмакълыкъкъа чевирем.
Сизлерге: «Рухларнен лаф эткенлерге, джинлерни чагъыргъанларгъа, фысылдашкъан ве мыдырдагъанларгъа барынъыз. Эр халкъ озь аллаларынынъ истегини къыдыра, тири адамлар ичюн олюлерден сорайлар», – дерлер.
Бутюн аданы айланып чыкъып, Пафос шеэрине етип кельдилер. О ерде тылсымджы ве ялан пейгъамбер олгъан Бар-Иса адлы бир еудийни расткетирдилер.
Бу шеэрде тылсымджылыкъ япкъан, озюни буюк бир адам киби туткъан, Самарие мемлекетининъ халкъыны шашырып къалдыргъан Симон адлы бир адам бар эди.
Эй, акъылсыз галатиядакилер! Акъикъаткъа бойсунмамакъ ичюн, сизлерни ким назарлады? Сизге Иса Месихнинъ хачкъа мыхланылувы, козюнъиз огюндеки ресим киби, ачыкъ анълатылгъандыр!