60 Ахырында тиз чёкип, къатты сеснен къычырып: – Рабби, бу гунаны оларнынъ бойнуна юклеме! – деди. Буны айтып, джан берди.
Акъшам къурбанлары кетириледжек вакъты кельгенде, мен къасевет эткен еримден турдым, йыртыкъ усть ве ич урбаларымда тизлериме чёктим де, къолларымны Аллам РАББИге узаттым.
Ер юзюнинъ топрагъында юкълагъан адамларнынъ чокъусы уянаджакъ. Базыларына эбедий омюр бериледжек, башкъалары исе эбедиен айып ве масхаралыкъ алтында къаладжакъ.
Даниял исе бойле кягъыт имзалангъаныны бильсе де, эвине кетти ве одасынынъ Ерусалимге бакъкъан пенджерелерини ачып, эвель япкъаны киби, куньде учь кере тиз чёкип, озь Алласына дува ве шукюрлер эте эди.
Къабирлер ачылды ве чокъ раметли азизлер тирильди.
Мен исе сизге айтам: душманларынъызны севинъиз эм сизни къувалагъанлар огъруна дувалар окъунъыз.
Озю исе олардан бир таш атув месафесине четке барды да, тиз чёкип дува окъуп башлады:
Иса: – Баба! Оларны багъышла. Не япкъанларыны озьлери де бильмейлер, – деди. Аскерлер джереп чекип, Исанынъ урбаларыны озьара пайлаштылар.
Сизни къаргъагъанларгъа эйилик тиленъиз, сизни ынджыткъанларгъа дувалар окъунъыз.
– Бу сёзлерни айтып, оларгъа: – Достумыз Лазар юкълап къалды, лякин Мен оны уятмагъа кетем, – деди.
Давут Алланынъ эмиринен озь несилине хызмет эткен сонъ, вефат этти ве бабаларына къошулды. Онынъ бедени чюрюп кетти.
Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел эписинен берабер тиз чёкип, дува окъуды.
Бу куньлер кечкен сонъ, биз кене ёлгъа чыкътыкъ. Иманлылар апайлары ве бала-чагъаларынен берабер шеэрден чыкъып бизнен бардылар. Ялыда тиз чёкип, дува окъудыкъ.
Пётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: – Табита, еринъден тур! – деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.
Шу себептен чокъунъыз зайыф ве хаста оласынъыз, ольгенлер де аз дегиль.
Месихке инанып козь юмгъанлар да эбедиен гъайып олдылар.
Амма Месих керчектен де олюлерден тирильди! О, олюлерден биринджи олып тирильди.
Мына, мен сизлерге бир сыр айтайым: эпимиз ольмемиз, амма эпимиз денъиширмиз.
Ондан сонъ бир вакъытта беш юзден зияде дин къардашлар Оны корьди. Олардан чокъусы шимдиге къадар тири, базылары исе дюньядан козь юмып кеттилер.
Иса биз ичюн ольди, ве шунынъ ичюн биз тири я да олю олсакъ да, Онен берабер яшайджакъмыз.
Озюмни биринджи кере къорчалагъанымда, ич кимсе меним тарафымны алмады, аксине, эписи мени ташлап кеттилер. Олар бунынъ ичюн джевап бермесин.
Олар: «О, айткъан “Озь къайтувына” не олды? Мына, баба-деделеримиз энди козь юмдылар, лякин эр шей дюнья яратылгъан куньден башлап, ойле де тура», – дейджеклер.