47 Амма Аллагъа Сулейман эв курып берди.
О, Меним Адыма Сарай къурар, ве Мен онынъ падишалыгъыны эбедий этерим.
Сулейманны зейтюн ягъынен ягълап, бабасынынъ ерине падиша эткенлери акъкъында эшитип, Тирнинъ падишасы Хирам онъа хызметкярларыны ёллады. Хирам бутюн омюр Давутнынъ якъын досту эди.
Исраиль огъуллары Мысыр топрагъандан 480 йыл кечкенинден сонъра, Сулейманнынъ Исраильде падишалыгъынынъ дёртюнджи йылы, йылнынъ экинджи Зив айында, Сулейман РАББИге Сарай къурып башлады.
Шимди РАББИ айткъан сёзюни беджерди. РАББИ сёз бергени киби, мен бабам Давутнынъ ерине кечтим ве Исраиль падишалыгъы тахтына отурдым, Исраиль Алласы олгъан РАББИнинъ Намына Сарай къурдым,
Давут озь сарайында ерлешкен сонъ, о, Натан пейгъамберге бойле деди: – Мына мен кедр агъачындан ясалгъан эвде яшайым. РАББИнинъ Васиет Сандыгъы исе – чадыр тюбюнде.
Сонъ Сулейман Ерусалимде, Мория дагъында РАББИнинъ Сарайыны къурып башлады. Шу ер онынъ бабасына Давуткъа косьтерильген эди. Давут шу ерни евуслы Орнаннынъ ашлыкъ арманында азырлагъан эди.