32 – Мен бабаларынънынъ Алласы, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ Алласы олам, – деди О. Муса къоркъудан къалтырап, козьлерини котерип бакъмагъа джесарет этмеди.
О геджеси онъа РАББИ корюнди ве бойле деди: – Мен бабанъ Ибраимнинъ Алласыдырым. Къоркъма, Мен сеннен. Мен сени багъышларым, къулум олгъан бабанъ Ибраимнинъ хатири ичюн эвлятларынъны чокъ сайылы этерим.
Юсуф агъа-къардашларына: – Мен о бир дюньягъа кетем, – деди. – Лякин Алла мытлакъа сизге ярдымгъа келир ве сизни бу ерден чыкъарып, Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа емин эткен ерге алып кетер.
Шуны эшитип, Ильяс урбасынен бетини сюртти ве чыкъып, къобанынъ агъзы янында турды. Шу вакъыт бир сес ондан: – Ильяс, мында не япасынъ? – деп сорады.
Мен къоркътым ве пек титредим, эписи кемиклерим къалтырады.
Сенинъ гъазабынъдан биз ёкъ олаятамыз, Сенинъ ачувынъдан биз шашмалаймыз.
Алла Мусагъа даа бойле деди: – Исраиль огъулларына айт: Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу – эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар, – айт.
– О даа деди ки: – Мен бабанънынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы олам. Муса, Аллагъа бакъмагъа къоркъкъаны ичюн, бетини къапатты.
Сонъ даа бойле деди: – Санъа Меним бетимни корьмеге мумкюн дегиль, – деди РАББИ. – Бетимни корьген адам сагъ къалмайджакъ.
– Бунынъ ичюн РАББИ, бабаларынынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы санъа корюнгенине инансынлар.
Бу сесни эшиткен шегиртлер буюк бир къоркъуда юзьлерини ерге берип йыкъылдылар.
О: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласы олам», – деген. Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр, – деди.
Кимсе Исагъа бир сёз айтып джевап берип оламады. Шу куньден башлап, ич бир адамнынъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.
Симон Пётр буны корьди де, Исанынъ алдында тиз чёкип: – Раббим, менден кет. Мен гуналы адамым, – деди.
Мына, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ Алласы, бабаларымызнынъ Алласы, Озюнинъ къулу Исаны юксельтип шерефледи. Сизлер Оны саттынъыз, Пилат Оны йибереджек олгъанда, онынъ огюнде Исадан ред эттинъиз.
Муса бу аджайип шейни корип, пек тааджипленди. Оны яхшыджа бакъмакъ ичюн якъынлашкъанда, Раббининъ сеси эшитильди.
Амма олар даа яхшы коктеки ветангъа ынтыла эдилер. Шунынъ ичюн Алла оларнынъ Алласы олмагъа утанмай. О, оларгъа бир шеэр азырлады.
Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.