2 Ана шу себептен, он эки эльчи Исанынъ эписи шегиртлерини чагъырып: – Алланынъ Сёзюни огретюв ишини четке къалдырып, софрагъа хызмет этмеге бизге яхшы дегиль.
Амма мен оларгъа хаберджи йиберип: – Мен буюк ишнен мешгъулим, келип оламам. Эгер мен ишлеримни ташлап сизге кельсем, бутюн иш токътайджакъ, – дедим.
Шимди исе не япайыкъ? Сенинъ кельгенинъни эшитип, халкъ мытлакъа топланыр.
Мабюске къаршы къоюлгъан къабаатлавларыны косьтермейип, оны ёлламагъа мантыкъсыз саям.
Лякин Пётр ве Юхан оларгъа джевап берип: – Озьлеринъиз къарар чыкъарынъыз, Алладан зияде сизлерни динълемеге Алланынъ огюнде догъру оладжакъмы?
Исанынъ шегиртлери эп чокълашкъанда, юнан тилинде лаф эткен еудийлер, оларнынъ арасында тул къадынларгъа куньделик ярдым башкъаларындан аз бериле, дегенде, ерли еудийлерге къаршы мемнюниетсизлигини косьтере башладылар.
Дин къардашларымыз, озьлерини яхшы тарафтан косьтерген, Мукъаддес Рух ве акъылгъа толып-ташкъан еди адамны аранъыздан сайлап алынъыз; оларны софра хызметине тайин этермиз.
Башлыгъынынъ разылыгъыны къазанмакъ ичюн, ич бир аскер куньделик ишлернен огърашмаз.