13 Ялан айткъан шаатларны кетирип, оларгъа буны айттырдылар: – Бу адам эр вакъыт бу Азиз Ерни ве Къанунны яманлап юре.
Сени бильгенлерге севгинъни косьтермеге девам эт, акъикъатынъны догъру юреклилерге бермеге девам эт!
Джаным арсланлар арасында къалды; атеш къускъанларнынъ, инсан огъулларынынъ арасында ятам: оларнынъ тишлери – сюйрю мызракъ ве окъ киби, тиллери – кескин къылыч кибидир.
Оларнынъ эписи фурундаки атешке ошай: фурунджы атешни якъкъан сонъ, хамырны баса ве онъа минмеге ёл бере, алевни исе бир даа къарыштырмагъа керекмей. Олар да сёнмейип, ороспулыкътан къызара.
Шунынънен, Даниял пейгъамбер айткъан «пис арамлыкъ» Азиз Ерде тургъаныны корьсенъиз (окъугъан адам озю анъласын!),
Исагъа олюм джезасыны бермек ичюн, баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура Онъа къаршы ялан шаатлыкъ къыдырсалар да,
– Эй, Исраиль акъайлары, ярдым этинъиз! Бакъынъыз, эр ерде халкъымызгъа, Къанунгъа ве бу Азиз Ерге къаршы адамларны огреткен инсан шудыр! Бундан гъайры, юнанларны да Сарайгъа алып кирип, бу Азиз Ерни арам эткен! – деп къычыра башладылар.
Павел озюни къорчалап: – Мен не еудийлернинъ Къанунына, не Сарайгъа, не императоргъа къаршы ич бир джинает япмадым, – деди.
Шунынъ ичюн Стефаннынъ Мусагъа ве Аллагъа къаршы куфюр сёзлер айткъаныны эшиткенини десинлер деп, базы адамларгъа пара бердилер.
оны шеэрден тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар ве ташларнен урып башладылар. Онъа къаршы шаатлыкъ эткен адамлар усть урбаларыны Саул деген бир огъланнынъ аякълары алдына ташладылар.
Алла руханийликни денъиштирсе, Къанунны да денъиштирмек керек.