38 Энди сизлер бу адамлардан къол тартынъыз, дейим, оларны йиберинъиз! Эгер бу ниет-арекет инсан иши олса, озь-озюнен гъайып оладжакъ.
Душманларымыз оларнынъ тизген анълашмалары акъкъында бизим хаберимиз олгъаныны эшиттилер, Алла оларнынъ ниетлерини бозды. Сонъ эпимиз диваргъа, озь ишимизге къайтып кеттик.
Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.
Ашшурны Меним топрагъымда ёкъ этеджегим, дагъларымда таптайджагъым. Халкъым Ашшурнынъ боюндырыгъындан, омузларындаки юктен къуртуладжакъ.
Рабби буюрмаса, адам бир шей айтып, беджерирми?
Иса оларгъа джевап берип: – Меним Бабам сачмагъан эр бир осюмлик тюбю-тамырынен сувурылып ташланаджакъ.
Ягъя халкъны сувгъа батырып чыкъаргъаны Алладан я да адамларданмы? Манъа джевап беринъ.
– Эгер О, бойле девам этсе, биз исе кедер этмесек, Онъа эписи иман этеджек. Римлилер келип, топрагъымызны да, миллетимизни де басып алырлар.
Сонъ Шура азаларына: – Эй, Исраиль акъайлары, бу адамларгъа не япаджагъынъызны яхшы этип тюшюнинъиз!
Бу дюньянынъ икмети Алланынъ огюнде акъылсызлыкътыр. Язылгъан: «О, акъыллы адамларны оларнынъ айнеджилигинен тутып алыр».