34 Лякин о вакъыт бир ферисе, бутюн халкънынъ урьметини къазангъан Гъамалиэл адлы Къанун оджасы, Шурада еринден турып, эльчилерни къыскъа вакъыткъа тышарыгъа чыкъармакъны буюрды.
Алла мерамет эйлемекни унуткъанмы, шефкъатыны гъазап къапладымы?» Сэла
Сонъ башлыкълар ве бутюн халкъ руханийлернен пейгъамберлерге: – Бу адам олюм джезасына ляйыкъ дегильдир! О бизлерге РАББИнинъ, Алламызнынъ Адындан айткъан эди, – дедилер.
Ерли акъсакъаллардан базылары ерлеринден турып, бутюн халкъ джемаатына:
Элнатан, Делая ве Гемарьяху кягъытны якъмамагъа ялварсалар да, падиша оларгъа къулакъ асмады.
Учь куньден сонъ олар Исаны Алланынъ Сарайында таптылар. О, оджалар арасында отура ве оларны динълеп суаллер бере эди.
Иса адамларны огреткен куньлернинъ биринде, Оны динълегенлер арасында Галилеянынъ ве Еудиенинъ эписи къасабаларындан ве Ерусалим шеэринден кельген фериселер ве Къанун оджалары отура эдилер. Исанен берабер Алланынъ тедавийлеген къувети эди.
Иса онъа джевап берип: – Сен Исраильнинъ оджасы олып, буны бильмейсинъми?
– Мен еудий акъайым. Киликиянынъ Тарс шеэринде догъдым, мында Гъамалиэлнинъ янында тербиелендим. Баба-деделеримизнинъ Къануны эсасында джиддий тербиеленип, бугунь бу ерде топлашкъан эпинъиз киби мен де Алланынъ истегенини гъайретнен беджермеге истей эдим.
Эльчилерге Шурадан тышарыгъа чыкъмакъны буюрып, озьара музакере эттилер.
Эльчилер онынъ сёзлерини динълеп, саба эрте Алланынъ Сарайына келип, адамларны огрете башладылар. Баш руханий ве онен берабер олгъанлар Исраиль халкъынынъ эписи акъсакъалларыны ве Юксек Шураны топладылар, эльчилерни кетирмек ичюн, зиндангъа адамларны йибердилер.
Эльчилерни алып келип, Юксек Шура алдына турсаттылар. Баш руханий оларгъа суаль берди:
Сонъ Шура азаларына: – Эй, Исраиль акъайлары, бу адамларгъа не япаджагъынъызны яхшы этип тюшюнинъиз!