26 Бу халкъкъа барып айт: «Къулакъларынъызнен эшитеджексиз, амма анъламайджакъсыз, козьлеринъизнен бакъаджакъсыз, амма корип оламайджакъсыз».
РАББИ сизни къатты юкъугъа далдырды! Эй, пейгъамберлер! О козьлеринъизни къапатты! Эй, гизли шейлерни корьгенлер! О башларынъызны орьтти!
Онынъ ичюн Мен бу халкъкъа эвель олмагъан шейлерни япмагъа девам этеджегим; акъыллы адамларынынъ акъылы гъайып оладжакъ, анълагъан адамларынынъ анълавы ёкъ оладжакъ.
Мен де шуны сайлап, оларны джезалайджагъым, башларына дешетли шей тюшюреджегим, чюнки Мен чагъыргъанымда, джевап бермедилер, айткъанымда, динълемедилер, козьлерим огюнде яманлыкъ эттилер, бегенмегенимни сайладылар.
– Эй, акъылсыз ве таш юрекли халкъ, козьлери олгъан, амма корьмеген, къулакълары олгъан, амма эшитмеген адамлар, буны динъленъиз:
– Инсан огълу! Сен исьянджылар арасында яшайсынъ. Оларнынъ корьмек ичюн козьлери бар, амма олар корьмейлер. Оларнынъ эшитмек ичюн къулакълары бар, амма эшитмейлер. Бу инат халкътыр.
Оларгъа кинаели икяелерни айтылгъанынынъ макъсады шундадыр: Олар, козьлеринен бакъып – корьмесинлер, къулакъларынен эшитип – анъламасынлар, сонъ тёвбе этмесинлер, гуналары багъышланмасын!
Иса оларгъа: – Эй, акъылсызлар! Пейгъамберлернинъ айткъанларына иманы агъыр адамлар!
Сонъ Иса акъылларына Мукъаддес Языларны анъламагъа кучь берди.
О оларгъа: – Алла Падишалыгъынынъ сырлары сизге ачылгъан, – деди. – Къалгъанларына исе олар кинаели икяенен берильген. Сонъ олар козьлеринен бакъып – корьмесинлер, къулакъларынен эшитип – анъламасынлар.
Олар озьара анълашмайып къайтаджакъ олгъанда, Павел оларгъа бир сёз айтты: – Ешая пейгъамбернен бабаларымызгъа Мукъаддес Рух догъру айткъан:
Лякин бу куньгедже РАББИ сизлерге анълагъан акъыл, корьген козь ве эшиткен къулакъ бермеди.