11 Учь айдан сонъ, Эскендериеден кельген, шу адада къышны кечирген Эгизлер адлы бир гемиде ёлгъа чыкътыкъ.
Эй, халкълардан къачып къуртулгъанлар! Эпинъиз топлашып, яныма келинъиз. Озь агъач путуны ташыгъан, оларны къуртарып оламайджакъ аллагъа дува эткенлер ич бир шейни анъламайлар.
Буны корьген адамлар РАББИден пек къоркътылар, Онъа къурбан чалып, адакълар ададылар.
Денъизджилер пек къоркътылар, эр бири ярдым сорап, озь алласына ялвардылар. Гемини енгиллештирмек ичюн, денъизге гемидеки юкни ташлай башладылар. Юнус исе гемининъ ичине тюшип, яткъан ве терен юкъугъа далгъан эди.
Бутюн аданы айланып чыкъып, Пафос шеэрине етип кельдилер. О ерде тылсымджы ве ялан пейгъамбер олгъан Бар-Иса адлы бир еудийни расткетирдилер.
Юзбашы о ерде Италиягъа кетеджек Эскендериенинъ гемисини тапып, бизни онъа миндирди.
Олар бизге буюк урьмет косьтердилер, ёлгъа чыкъкъанымызда, керек оладжакъ шейлерни бердилер.
Сиракузагъа барып, о ерде учь кунь отурдыкъ.
Азат олгъанларнынъ синагогасындан базылары, эм де Киренеден, Эскендериеден, Киликиядан ве Кучюк Асиядан олгъан адамлар Стефаннен дава этип башладылар,
Путларгъа багъышлангъан ашларны ашамакъ акъкъында айтсакъ, биз шуны билемиз: пут дюньяда ич бир шей дегиль, ве бирден-бир Алладан башкъа алла ёкъ.