33 Танъ атмаздан эвель, Павел эр кесни аш ашамагъа чагъырып: – Къасевет этип беклегенинъиз ве ич бир шей ашамайып отургъанынъызгъа бугунь он дёрт кунь олды.
«Бар да, Шушанда олгъан эписи ехудалыларны топла. Мен ичюн ашамакътан вазгечинъиз, учь кунь не гедже, не куньдюз ашаманъыз-ичменъиз. Мен де хызметчи къызларымнен берабер ашамакътан вазгечерим. Сонъ, къанунгъа къаршы олса да, падишанынъ янына барарым. Эгер мен ольсем – олерим».
Гемидекилер чокътан берли аш ашамагъанлары себебинден, Павел оларнынъ ортасында турып: – Акъайлар! Мени динълеп Криттен кетмеген олсакъ, геми бозулмаз, юкюнъиз джоюлмаз эди.