29 Ташлы ерге тюшмектен къоркъып, гемининъ арт тарафындан дёрт ленгер ташладылар ве, тездже танъ атсын, деп дува окъудылар.
Къайыкъны котерип алгъандан сонъ, гемини аркъанларнен орап багъладыкъ. Сиртнинъ сай ерлеринде отурып къалмакътан къоркъып, елькенни тюшюрдик, озюмиз ельге берильдик.
Бирде-бир адагъа барып тюшермиз, – деди.
Чукъурлыкъны ольчеп, къыркъ метр къадар олгъаныны бильдилер. Бираздан сонъ кене ольчеп, отуз метрге якъын олгъаныны таптылар.
Денъизджилер гемиден къачмакъ ниетинде, гемининъ бурнундан ленгер атаджакъ киби япып, къайыкъны денъизге тюшюре башладылар.
Саба: «Ах, тездже акъшам кельгейди!» – дейджексинъ, акъшам: «Ах, тездже саба ачылгъайды!» – дейджексинъ, чюнки козьлеринъ къоркъунчлы шейлер кореджеклер ве юрегинъни къоркъу къаплап аладжакъ.
Шу умют – къайыкъкъа якъыр киби, о, джангъа ишанч ве хавфсызлыкъ бере. Бу умют ярдымынен биз Энъ Мукъаддес Ернинъ пердеси артына кечип оламыз.