О манъа шойле деди: – Инсан огълу! Бу кемиклер – бутюн Исраиль халкъыдыр. Олар: «Кемиклеримиз къуруп кетти, умютимиз гъайып олды, биз яшайыштан кесильдик», – дейлер.
Бирден шу куньлернинъ буюк мусибетинден сонъ «Кунеш къара оладжакъ, ай да ярыкъ бермейджек. Йылдызлар коктен тюшеджеклер ве коклердеки кучьлер сарсыладжакълар».
Гемидекилер чокътан берли аш ашамагъанлары себебинден, Павел оларнынъ ортасында турып: – Акъайлар! Мени динълеп Криттен кетмеген олсакъ, геми бозулмаз, юкюнъиз джоюлмаз эди.