24 Павел озюни бойле къорчалагъанда, Фест къатты сеснен онынъ сёзюни больди де: – Акъылдан тайгъансынъ, Павел! Буюк алимлик сени акъылдан аздырды! – деди.
Еху эфендисининъ хызметчилерине чыкъып, ондан: – Эписи яхшымы? – деп сорадылар. – Не ичюн санъа бу дели кельди? – Сиз бу адамны билесинъиз, онынъ айткъаны да сизге белли, – деди Еху.
«Ехояда руханийнинъ ерине РАББИ сени руханий къойды. РАББИнинъ Эвинде баш олып, акъылдан тайгъан, пейгъамберлик этмеге тырышкъан адамларны тутып да, оларны къалыпкъа къойып, зынджырларнен багълайджакъ эдинъ.
Оларнынъ джеза куньлери кельди, эсап куньлери башланды. Исраиль бильсин ки, гуналары чокълугъындан, душманлыгъы буюклигинден пейгъамберлерни – ахмакъ, рухландырылгъан адамларны – дели саялар.
Исанынъ якъын адамлары буны эшитип: – О акъылдан азды, – деп, Оны алып кетмеге кельдилер.
О вакъыт еудийлернинъ башлыкълары: – Бу адам бир ерде окъумагъан олса, Мукъаддес Языларны о къадар яхшы къайдан бильди? – деп, шаша эдилер. Иса оларгъа джевап берип, шойле деди:
Бунъа джевап берип, еудийлер: – Биз догърусыны айтамыз: Сен – самариелисинъ, ве Сени джин ургъан! – дедилер.
– Энди биз билемиз ки, Сени джин ургъан! – деди еудийлер Онъа. – Ибраим ве пейгъамберлернинъ эписи ольдилер, Сен исе: «Ким Меним сёзюмни тутса, ич бир вакъыт олюмни сынап бакъмайджакъ», – дейсинъ!
Олюлернинъ тирилюви акъкъында эшитип, базылары оны масхара этип кульдилер. Башкъалары исе: – Бу акъта сени башкъа сефер динълермиз, – дедилер.
– Эй, дин къардашлар ве бабалар! Энди огюнъизде озюмни акълагъан сёзлеримни динъленъиз!
Павел инсафлыкъ, озюни тутув ве келеджек Ахирет куню акъкъында айткъанда, Феликс къоркъып: – Энди кет, вакъыт тапкъанымда, сени кене чагъырырым, – деди.
Эки йылдан сонъ Феликснинъ ерине Поркий Фест кельди. Еудийлернинъ мераметини къазанмакъ ичюн, Феликс Павелни къапалы къалдыра эди.
Эписи еудий синагогаларында оларны чокъ чекиштирип джезагъа тартып, Раббини къараламагъа меджбур эте эдим. Оларгъа къаршы ойле къутура эдим ки, оларны атта башкъа шеэрлерде де къувалай эдим.
Биз исе хачкъа мыхлангъан Месих акъкъында хаберни даркъатамыз. Шу хабер еудийлерни ёлдан ура, юнанлар ичюн исе о, акъылсызлыкътыр.
Бизлер Месих ичюн акъылсыз, сизлер исе Месихте акъыллысыз! Биз зайыфмыз, сизлер исе кучьлю! Сизлер шуретли, биз исе урьметсиз оламыз!
Биз акъылдан азгъан киби корюнсек, бу, Алла ичюндир. Акъыллы лафлар этсек, бу, сизлер ичюндир.
Сен Мукъаддес Языны балалыгъынъда огрендинъ. Язы Иса Месихке иман ярдымынен къуртулышны насыл алмагъа акъыл огретмек мумкюн.