Арадан беш кунь кечкен сонъ, баш руханий Анания ве базы акъсакъаллар, Тертулл адлы бир укъукъчынен Кайсарея шеэрине келип, Павелге къаршы къабаатлавларыны акимнинъ огюне къойдылар.
Фест сёз алып: – Агриппа падиша ве бизлернен берабер бу ерде топлашкъан эписи адамлар! Мына бу адамны корип турасынъыз. Ерусалимде ве шу ерде еудийлернинъ эписи манъа мураджаат этип, бу адам ольмек керек, деп къычырдылар.
Учь куньден сонъ Павел бир ерге еудийлернинъ энъ сайгъылы адамларыны чагъырды. Олар топлашкъанда, о: – Дин къардашларымыз! Мен халкъымызгъа ве бабаларымызнынъ адетлерине къаршы ич бир шей япмасам да, мабюс олып, Ерусалимде римлилернинъ къолуна берильдим.