19 Тек озь дининен багълы меселелер ве насылдыр ольген Иса адлы бир адам акъкъында давалары бар эди. Павел Оны тири, деп тасдыкълай эди.
Озю къойгъан адамнен О, дюньяны адалетли суд этмек ичюн бир кунни тайин этти. Бу адамны олюлерден тирильтип, эр кеске шаатлыкъ этти, – деди.
Амма меселе сёзлер, адлар ве Къанунынъыз акъкъында олгъаны ичюн, оны озьлеринъиз чезинъиз. Мен бу ишлернинъ къадысы олмагъа истемейим,
Эфес шеэрине етип баргъанда, Павел Акиланен Прискилланы бир ерде къалдырды. Озю исе синагогасына кирип, еудийлернен субетлешмеге башлады.
Алла бу Исаны тирильтти, бунъа биз эпимиз шаат олдыкъ.
Нетиджеде, оны озьлерининъ Къанунына коре меселелер боюнджа къабаатлагъанларыны бильдим, лякин онда олюмге я да апске ляйыкъ ич бир къабаатны тапмадым.
Лякин къабаатлагъанлар оны сарып алып, мен беклеген къабаатлавлардан ич бирини онынъ бойнуна юклеп оламадылар.
Павел ортагъа чыкъкъанда, Ерусалимден кельген еудийлер оны сарып алдылар, онынъ устюне озьлери исбат этип оламайджакъ бир чокъ агъыр къабаатлавларны юкледилер.
Хусусан сен еудийлернинъ эписи адетлерини ве давалы меселелерини яхшы бильгенинъни козьде тутам. Шунынъ ичюн мени сабыр-такъатнен динълемеге риджа этем.
Мен тирим. Ольген эдим, амма бакъ, энди Мен эбедиен тирим. Менде олюлерни тирильтмеге кучю бар, Манъа олюлернинъ дюньясынынъ къапусыны ачып олгъан анахтарлары берильгендир.