22 Бу вакъыткъадже Павелни динълеп тургъанлар къычыра башладылар. Олар: – Бойле адамны ер юзюнден ёкъ этинъ! Онъа яшамагъа мумкюн дегиль! – дедилер.
Халкъ исе бир агъыздан: – Буны гъайып эт! Бизге Бараббаны чыкъарып йибер! – деп къычырды.
– Ёкъ эт Оны, ёкъ эт! Хачкъа мыхла! – деп къычырды олар. – Сизинъ Падишанъызны хачкъа мыхлайыммы? – деп сорады Пилат. – Императордан башкъа падишамыз ёкъ, – деди баш руханийлер.
Халкъ исе онынъ артындан кетип: – Ольдюр оны! – деп багъыра эди.
Фест сёз алып: – Агриппа падиша ве бизлернен берабер бу ерде топлашкъан эписи адамлар! Мына бу адамны корип турасынъыз. Ерусалимде ве шу ерде еудийлернинъ эписи манъа мураджаат этип, бу адам ольмек керек, деп къычырдылар.
бизге башкъа халкъларнен лаф этмеге, шу халкъларгъа къуртулмагъа ёл бермейлер ве, бойледже, озь гуналарынынъ ольчюсини арттыралар. Лякин ахыр-сонъу Алланынъ гъазабы башларына тюшти.