14 Павелни къандырып оламагъанымызны анълап: – Рабби истегени киби олсун! – деп индемедик.
О, эм къардашынъызны, эм Биньяминни сизнен йиберсин деп, Къудретли Алла сизге бу адамнынъ мераметини тапмагъа ярдым этер. Манъа исе баласыз олмагъа къысмет олса, баласыз олайым, – деди.
Хизкия Ешаягъа: – Сен РАББИден кетирген сёзлер яхшыдыр, – деди. Сонъ даа къошты: – Ич олмаса, меним куньлеримде тынчлыкъ ве аманлыкъ оладжакъ!
Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве дува окъуп башлады: – Бабам! Эгер мумкюн олса, Мени бу азап къадесинден къуртар! Амма Меним истегеним дегиль, Сенинъ истегенинъ олсун, – деди.
Иса экинджи кере барып: – Бабам! Эгер Мени бу азапларгъа толу къадеден къуртармагъа чаре олмаса, Манъа оны ичмек керек олса, Сенинъ истегинъ эда олсун, – деп дува окъуды.
Сенинъ Падишалыгъынъ кельсин! Кокте олгъаны киби, ерде де Сенинъ ираденъ олсун!
Иса оларгъа: – Дува окъугъанда шойле денъиз: Баба! Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын! Сенинъ Падишалыгъынъ кельсин!
– Баба! Эгер истесенъ, бу азаплар къадесини Менден ал! Амма Меним дегиль, Сенинъ истегинъ эда этильсин!
Ноомий, келиннинъ онен берабер кетмеге къарары къатты олгъаныны корип, оны къандырмакътан вазгечти.
Смаил онъа эр шейни айтып берди, ондан ич бир шейни гизлемеди. Сонъ Элий: – О – РАББИдир. Онынъ истегени насыл олса, шуны да япсын, – деди.