30 Атта озь араларынъыздан чыкъкъан адамлар да ялан сёзлеринен шегиртлерни ёлдан урып, пешинден алып кетмеге истейджеклер.
Къусурсыз яшагъан фукъаре яланджы акъылсыздан яхшыдыр.
козьлеринъ де башкъаларынынъ апайларына бакъмагъа башлар, акъылынъа да куфюр шейлер келип башлар,
Къолларынъыз къаннен, пармакъларынъыз къабаатнен арамланды. Агъзынъызнен ялан айтасыз, тилинъизнен яманлайсыз.
Азап чеккен вакъытларында олар азачыкъ ярдым кореджеклер. Чокъ адам, темиз юрекли олмайып, оларгъа къошуладжакъ.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Бир адамны озь дининъизге дёндюрмек ичюн, денъизлер ве топракъларны айланып чыкъасыз. Лякин оны дёндюрген сонъ, озюнъизден эки къат бетер джеэннемнинъ огълу япасыз.
ве оны тапып, Антиохиягъа кетирди. Бир йыл девамында олар иманлылар топлашувында чокъ адамны огрете эдилер. Биринджи сефер Антиохия шеэринде Исанынъ шегиртлерине «месихчилер» дедилер.
Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? – деди.
Бойле адамлар – яланджы эльчилер, алдатыджы хызметчилер, озьлерине Месих эльчилери деп, яландан косьтерелер.
Бундан гъайры эвден эвге кезгенде, тенбель олмагъа огренелер. Олар тек тенбель дегиль, даа ошекчи олып, башкъаларнынъ ишине киришип, керек олмагъан шейлерни айталар.
Акъылы бозукъ, акъикъаттан четте къалгъан адамлар эр вакъыт къавгъалашалар, динден акъча къазанмакъ истейлер.
Къопай ве бош лафларны эткенде, олар адамларны беден истеклерине ве бозукълыкъкъа чекелер ве янълыш ёлунда яшагъанлардан энди къачып къуртулгъанларны алдатып къолгъа кечирелер.
Олар озюмизнинъ арамыздан чыкътылар, лякин олар бизден дегиллер. Эгер олар бизден олгъан олса, бизнен къалыр эдилер. Оларнынъ бизден айырылып кеткени олар эписи бизден олмагъаныны косьтере.
Дюньяда чокъ алдатыджылар пейда олдылар. Олар инсан беденинде кельген Иса Месихни танымайлар. Булар – алдатыджы ве Месихнинъ душманларыдыр.
Лякин сенинъ яхшы тарафынъ бар: Николай тарафдарларынынъ ишлерини кореджек козюнъ ёкъ. Меним де оларны кореджек козюм ёкъ.