3 Учь ай о ерде отурды. Суриеге денъиз ёлунен кетеджек олгъанда, еудийлер онъа къаршы бир фитне азырлагъанларыны бильди. Шунынъ ичюн кене Македонияны кечип къайтмакъ къарарына кельди.
Биринджи айнынъ 12-нджи кунюнде бизлер Ахава озенинден Ерусалимге ёл алдыкъ. Алламызнынъ къудрети бизнен берабер эди ве бизни ёл бою душмандан ве ёлбаскъынджылардан къорчалады.
Эгер олар санъа: «Юр бизнен, тузакъта сакъланып, къабаатсыз адамны бир манасы олмайып беклермиз, ольдюрирмиз оны.
Халкъымнынъ арасында яман адамлар бар. Къуш тутмакъ ичюн ерде яткъанлар киби, къапкъан къоялар, адамларны туталар.
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
О ерден Македониянынъ шу къысмындаки биринджи шеэри ве Рим колониясы олгъан Филиплер шеэрине кельдик ве анда бир къач кунь къалдыкъ.
Шу геджеси Павелге руяда македониялы бир адам корюнди. О, Павелнинъ къаршысында турып: «Македониягъа келип, бизге ярдым эт!» – деп ялвара эди.
Павел даа баягъы вакъыт шеэрде къалгъанындан сонъ, дин къардашларынен сагълыкълашып, Акила ве Прискилланен берабер Суриеге кеткен гемиге минди. Адакъ бергенине коре, Кенхрея шеэринде сачларыны къыркътыргъан эди.
Бу вакъиалар олып кечкен сонъ, Павел озь гонълюнде Македония ве Ахаядан кечмеге ве сонъ Ерусалимге бармагъа къарар этти. «О ерге баргъанымдан сонъ, Римни де барып корьмеге керек», – деди.
Къалабалыкъ ятышкъан сонъ, Павел шегиртлерни чагъырып, насиат берди ве оларнен сагълыкълашып, Македониягъа кетти.
Еудийлернинъ фитнелери ичюн башыма сынавлар келип кечти, оларнынъ ичинде алчакъгонъюллик ве козюмнинъ яшынен Раббиге хызмет эте эдим.
Кечип кеткен ерлердеки иманлыларгъа чокъ огют-насиат берип, Юнанистангъа кельди.
Къыбрыс корюнгенде, аданынъ сол тарафындан кечип, Суриеге таба ёлны девам эттик ве Тир шеэрине етип кельдик. Мында геми юклерини бошатмакъ керек эди.
Эйилик косьтерип, Павелни Ерусалимге кетирильмеси ичюн ялвардылар. Ёлда оны беклеп ольдюрмеге истей эдилер.
Бу ишанчнен, сиз экинджи кере эйилик алынъыз деп, мен башта сизге кельмеге ниетлене эдим.
Чокъ кере ёлгъа чыкъа эдим. Озенлерде, айдутлардан, сойдашларымдан да, башкъа миллетлерден де телюкеде къалдым. Шеэрде телюке, сахрада телюке, денъизде телюке, ялан агъа-къардашлар арасында телюкеге огърадым!
Македониягъа кельгенде, беденимизге ич бир раатлыкъ тапмай эдик, чюнки эр тарафтан сыкъыла эдик: тышарыда къавгъалар, юректе къоркъулар бар эди.
Ондан сонъ Сурие ве Киликия виляетлерине бардым.