эфендисининъ девелеринден он деве алып кетти. Янында эфендисининъ тюрлю яхшы бахшышлары да бар эди. Хызметчи Арам-Нахараим топрагъына, Нахор шеэрине кетти.
Бу шеэрде Понтта догъгъан Акила адлы бир еудийни ве онынъ апайы Прискилланы тапты. Император Клавдий бутюн еудийлерге Римден чыкъып кетмеге эмир эткени ичюн, олар якъында олгъан Италиядан кельген эдилер. Павел оларнынъ алдына барды.
Бу шейден тек бизим зенаатымыз итибарсыз олып къалмайджакъ, бундан гъайры бутюн Кучюк Асия ве бутюн дюнья ибадет эткен улу алла Артемиснинъ ибадетханеси де бош шейге айланып, онынъ улулыгъы да ёкъ оладжакъ, – деди.
Биз Кучюк Асиянынъ ялыларына бармакъ ичюн, Адрамиттиум гемисине отурып, денъизге чыкътыкъ. Бизнен берабер Тессалоникеден кельген бир македониялы Аристарх да бар эди.
Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди
Дин къардашлар, Кучюк Асияда башымызгъа кельген беляны бильгенинъизни истеймиз. Биз пек азапландыкъ, такъаттан кесильдик, сагъ къалмагъа умютимизни биле джойдыкъ.