46 Олар эр кунь бир юрекнен Алланынъ Сарайында топлаша, эвлеринде отьмек болип, къуванчнен ве адийликнен ашай
Сонъ Нехемья оларгъа: – Энди барынъыз, энъ яхшы ашлар ашанъыз, татлы ичимликлер ичинъиз, кимнинъ азырлагъан шейи олмаса, оларнен пайлашынъыз. Бу кунь Раббимиз ичюн азиз куньдир! Гъамлы олманъыз! РАББИнинъ огюнде къуванч – сизинъ кучюнъиз, – деди.
Бар, шенъликнен отьмегинъни ашап, къуванч иле шарабынъны ич. Алла ишлеринъден энди разы олды.
Козь – беденнинъ нурудыр. Эгер сенинъ козюнъ сагълам олса, бутюн беденинъ де ярыкъкъа толу олур.
Джан-юректен садакъа беринъиз, сонъ эр шей сиз ичюн элял олур! – деди.
Оларнен софрада ер алып, Иса отьмекни алып, шукюр этти ве парчалап оларгъа берди.
Бутюн вакъыт Алланынъ Сарайында олып, Алланы шерефлей эдилер.
Оларны озь эвине кетирип, софрагъа давет этти. Аллагъа иман таптым деп, бутюн эвдекилеринен берабер пек къуванды.
Олар эльчилернинъ талиматыны огренип, эр вакъыт бирликте яшай ве хызмет эте, отьмек боле ве дува окъуй эдилер.
Афтанынъ биринджи кунюнде биз отьмек болип ашамакъ ичюн бир ерде топлаштыкъ. Павел эртеси куню ёлгъа чыкъаджакъ олгъаны ичюн, иманлыларны огретип, сёзюни яры геджегедже девам эттирди.
Куньлернинъ биринде дува вакътында, саат учьте Пётр ве Юхан Алланынъ Сарайына кете эдилер.
Эльчилер онынъ сёзлерини динълеп, саба эрте Алланынъ Сарайына келип, адамларны огрете башладылар. Баш руханий ве онен берабер олгъанлар Исраиль халкъынынъ эписи акъсакъалларыны ве Юксек Шураны топладылар, эльчилерни кетирмек ичюн, зиндангъа адамларны йибердилер.
Эр кунь Алланынъ Сарайында ве эвлерде адамларны огретип, Иса Месих акъкъындаки Къуванчлы Хаберни токътамайып даркъата эдилер.
Ким гонъюль алмагъа уста олса, алсын. Бермеге севген адам ачыкъ юрекнен берсин. Ким башлыкъ олса, гъайретнен башлыкъ олсун. Мераметли олса, къуванчнен мераметлик япсын.
Биз топлашкъанда, шукюр къадесини алгъанда, Аллагъа шукюр этемиз ве бирликте Месихнинъ къаныны къабул этемиз. Отьмекни парчалагъанымызда, бирликте Месихнинъ беденини къабул этемиз.
Биз шунен гъурурланамыз, темиз виджданымыз да тасдыкълай ки, биз ачыкъ юрекнен ве Алладан кельген темизликнен яшай эдик, бу дюньяда ве айрыджа сизлернен олгъанымызда, инсаний акъылнен дегиль, лякин Алланынъ эйилигинен арекет эте эдик.
Амма къоркъам ки, йылан айнеджиликнен Аваны алдаткъаны киби, сизинъ фикирлеринъиз де бозулып, Месихнинъ артындан адийликнен ве темизликнен юрмектен вазгечеджексинъиз.
Къуллар, дюньядаки эфендилеринъизге къоркъунен, титревнен ве ачыкъ юрекнен, Месихке киби, бойсунынъыз.
Алланъыз олгъан РАББИнинъ огюнде огъулларынъыз ве къызларынъызнен, къулларынъыз ве хызметчи апайларынъызнен берабер шенъленинъиз. Шахсий топракъ мирасы олмагъан, аранъызда яшагъан левийлилер де шенъленсинлер.
Анда, РАББИ-Таалянъызнынъ огюнде къоранталарынъызнен берабер ашанъыз ве РАББИ-Таалянъызнынъ сизге берген бахшышларына, озь къолларынъызнен осьтюрген бутюн махсулларынъызгъа шенъленинъиз.
ве Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде шенълен. Сен, огълунъ, къызынъ, хызметчи акъайларынъ ве апайларынъ, ерлеринъизде яшагъан левийлилер, аранъызда ят халкълардан олгъанлар, оксюзлер ве тул апайлар, Намы олсун деп, Алланъ олгъан РАББИ сайлайджакъ ерде шенъленинъиз.
Къуллар, дюньядаки эфендилеринъизнинъ сёзюни эр шейде динъленъиз, козьге корюнмеге, адамларнынъ разылыгъыны къыдыргъанлар киби дегиль, буны саф юрекнен, Алладан къоркъып япынъыз.