33 О, Алланынъ къудретинен юксельтильгенден сонъ, Бабанынъ вадеси боюнджа Мукъаддес Рухны алып, бизге ягъдырды. Шимди сизлер буны корип, эшитип турасыз.
Къанунларынъдан зевкъ тапам, Сенинъ Сёзюнъни ич унутмам.
Мына, къулумнынъ ишлери онъ келеджек, котериледжек, юкселеджек, пек буюк оладжакъ.
Шунынъ ичюн буюклернинъ арасында Онъа бир пай береджегим, кучьлю адамларнен гъаниметни болюшеджек. О, джаныны олюмге берди, джинаетчилернен бир сайылды, устюне чокъ адамларнынъ гуналарыны алды, джинаетчилер ичюн ялварды.
Иса оларгъа якъынлашып, лафыны башлады: – Манъа кокте де, ерде де бутюн акимиет берильди.
Оларнен лаф эткен сонъ, Рабби Иса кокке котерильди ве Алланынъ онъ тарафында отурды.
Мен сизге Бабам ваде эткен шейни берейим. Лякин юкъарыдан келеджек къудреттен кучь алмагъандже, шеэрде къалынъыз, – деди.
Мен Бабадан сорайджагъым, ве О, эбедий сизнен къаладжакъ башкъа Къорчалайыджыны береджек.
Къорчалайыджы исе, Меним Адымдан Баба ёллайджакъ Мукъаддес Рух, сизге эр шейни огретеджек ве Меним сизге айткъан эписи сёзлеримни акъылынъызгъа кетиреджек.
Бабамдан Мен сизге Къорчалайыджыны ёллайджам. О, Бабамдан чыкъаяткъан Акъикъат Рухудыр. О кельгенде, Меним акъкъымда шаатлыкъ этеджек.
Мына, Баба, Сенинъ огюнъде Мени шерефле. Дюнья яратылмаздан эвель Сенинъ огюнъде Менимки олгъан шерефни Манъа къайтар.
Куньлернинъ биринде, олар берабер аш ашагъанда, Иса бойле эмир этти: – Ерусалимден кетменъиз, Баба сёз берген шейни бекленъиз. Мен оны сизге эвель айттым.
Пётрнен кельгенлер Исагъа инангъан сюннет этильген еудийлер эди. Олар Мукъаддес Рух башкъа халкъларнынъ устюне энгенини корип, шашып къалдылар,
Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.
Исраиль халкъы гуналарындан тёвбе этсин ве багъышлав алсын деп, Алла Исаны Озь къудретинен юксельтип, Укюмдар ве Къуртарыджы этип къойды.
Ишанч исе бизни алдатмаз, чюнки бизге берильген Мукъаддес Рух юреклеримизни Алланынъ севгисинен толдурды.
Бунынънен, башкъа халкъларгъа Ибраимге ваде этильген эйилик Иса Месих ярдымынен даркъаладжакъ эди, ве биз ваде этильген Рухны иманымыз ярдымынен къабул этеджек эдик.
Къуртулышынъыз акъкъында Къуванчлы Хаберни эшиткенинъизде ве Месихке инангъанынъызда, сизлер Месихте акъикъат сёзюни, ваде этильген муурьни, яни Мукъаддес Рухны алдынъыз.
Шу себептен айтылгъан ки, О, юксекликке котерильди, эсирлерни эсирге алды, инсанларгъа бахшышлар берди.
Алла бу Рухуны Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ ярдымынен устюмизге бол-бол ягъдырды,
Месих исе гуналар ичюн бир къурбанны кетирген сонъ, Алланынъ онъ тарафында эбедиен отурды.
Амма коремиз ки, Иса мелеклерден бираз вакъыткъа ашагъы олды, Алланынъ эйилигинен О, эписи адамлар ичюн ольди, ве сонъ, олюм азабыны чеккени ичюн, О, шурет ве урьмет таджыны кийди.
Сизлер Онен Аллагъа инандынъыз. Алла Месихни олюлерден тирильтти ве Онъа шурет берди, шунынъ ичюн сиз Аллагъа инандынъыз ве Онъа умют багъладынъыз.
Месих исе кокке котерилип, шимди Алланынъ онъ тарафында олаята; Алла Онъа мелеклерни, акимиетлерни ве кучьлерни бойсундырды.