35 Ахыр-сонъу шеэр ребери халкъны тынчландырып: – Эй, Эфес акъайлары! Эфес шеэри улу Артемис сарайынынъ ве онынъ коктен тюшкен азизининъ бекчиси олгъаныны бильмеген адам бармы экен?
Биз билемиз ки, Алла гуналы адамларны динълемей. Ким Алладан къоркъып, Онынъ истегенини беджерсе, Алла тек оны динълей.
Эфес шеэрине етип баргъанда, Павел Акиланен Прискилланы бир ерде къалдырды. Озю исе синагогасына кирип, еудийлернен субетлешмеге башлады.
Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.
Лякин халкъ онынъ еудий олгъаныны билип, эписи бир агъыздан эки саат девамында: – Эфеснинъ Артемиси улудыр! – деп къычыра эдилер.
Буны ич кимсе инкяр этмесе, сизлер тынчланынъыз да, тюшюнмейип арекет этменъиз.
Сизлер о вакъытта Месихтен айры ола эдинъиз, Исраильнинъ ветандашлары дегиль эдинъиз, васиетлер ваделерине ябанджы эдинъиз, дюньяда умютсиз ве Алласыз яшай эдинъиз.
Бойле адамлар виджданы олмагъан экиюзьлю ве яланджыларнынъ тесирине тюшеджеклер.