20 Ойле олып, Раббининъ Сёзю къудретнен даркъалып, тесири кунь-куньден арта эди.
Агъзымдан чыкъкъан сёзюм ойле де, Манъа бош къайтмайджакъ. О, истегимни беджереджек, япсын деп оны ёллагъан ишни беджереджек.
Алланынъ Сёзю исе кунь-куньден зияде даркъала эди.
Аким буны корьди ве Раббининъ огретювине тааджипленип, имангъа кельди.
Шу, эки йыл девам этти, ве ахырында эм еудий, эм юнанлар, – Кучюк Асия виляетинде яшагъанларнынъ эписи Рабби акъкъында Хаберни эшиттилер.
Алланынъ Сёзю даркъатылгъан сайын, Ерусалимде Исанынъ шегиртлерининъ сайысы эп арта эди. Руханийлернинъ де чокълары имангъа бойсундылар.
Ахыр-сонъу, агъа-къардашлар, бизим ичюн дува окъунъыз: Раббининъ Сёзю, сизлерде даркъалгъаны киби, тез даркъалсын ве шуретленсин,