19 Тылсымджылыкъ япкъанлардан да чокълары озь китапларыны топлап, эписининъ козю огюнде якътылар. Китапларнынъ фиятыны сайгъанда, элли бинъ кумюш акъчагъа тенъ кельди.
Олар Якъупкъа эписи башкъа аллаларыны бердилер, къулакъларындаки купелерни де чыкъарып онъа бердилер. Якъуп оларны эписини Шекем шеэри янында олгъан эмен тереги тюбюнде комип къойды.
Бойлеликнен, Шаул ольди, чюнки о, РАББИге озь садыкълыгъыны сакъламады. О, РАББИнинъ сёзлерини динълемеди ве рухларнен лакъырды эткен апайгъа суаль берди,
Бен-Хинном вадийинде о, озь огъулларыны атештен кечирди, аляметлерни бакъып келеджекни айтты, фал бакъты, ырымджылыкъ япты, джинлерни чагъыргъанларнен ве ольген адамларнынъ рухларынен лаф эткенлернен акъыл танышты. О, РАББИнинъ огюнде чокъ ярамай шейлер япты ве Оны гъазапландырды.
Олар ясагъан бузавны алып, атеш ичинде иритти. Сонъ тоз киби тюйди ве сувгъа сепип, о сувны исраиллилерге ичиртти.
Фыравун акъыллы адамларны ве ырымджыларны чагъыртты. Бу Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар:
Амма Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар. Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве о, РАББИ айткъаны киби, Мусанен Харунны динълемеди.
Сонъ кумюшнен къаплангъан путларынъызны, алтыннен къаплангъан путларынъызны арам деп саяджакъсынъыз, пис шей киби, котерип атаджакъсынъыз, «Кет мындан», – айтаджакъсынъыз.
Сизлерге: «Рухларнен лаф эткенлерге, джинлерни чагъыргъанларгъа, фысылдашкъан ве мыдырдагъанларгъа барынъыз. Эр халкъ озь аллаларынынъ истегини къыдыра, тири адамлар ичюн олюлерден сорайлар», – дерлер.
Падиша, онъа онынъ тюшлерини икяе этмек ичюн, эписи тылсымджыларны, фалджыларны, ырымджыларны ве къасдийлилерни чагъыртты. Олар келип, падишанынъ огюнде турдылар.
Руханий устюнде куфу олгъан урбаны, я да юнь я кетен, я да териден япылгъан бирде-бир шейни якъсын, чюнки бу – кечиджи куфтир. Оны якъмакъ керек.
Шойле де, сизден ич биринъиз озюнинъ бутюн барлыгъыны къалдырмагъандже, Меним шегиртим оламаз.
– Он кумюш акъчасы олгъан ве олардан бир данесини джойгъан къадынны алайыкъ. О, чыракъ якъып, акъчаны тапмагъандже эвини сипирип, оны гъайретнен къыдырмазмы?
Бутюн аданы айланып чыкъып, Пафос шеэрине етип кельдилер. О ерде тылсымджы ве ялан пейгъамбер олгъан Бар-Иса адлы бир еудийни расткетирдилер.
Амма Бар-Иса (онынъ экинджи ады Элима, яни «тылсымджы» эди) оларгъа къаршылыкъ косьтерип, акимни имандан тайдырмагъа тырышты.
Имангъа кельгенлерден чокълары келип, озь япкъанларыны ачыкътан айта башладылар.
Зиндангъа атылгъанларнен берабер азап чеке эдинъиз. Байлыгъынъызны тутып алгъанларны къуванчнен къабул эте эдинъиз, чюнки сизни даа яхшы эбедий байлыкъ беклегенини биле эдинъиз.