14 Павел агъзыны ачаджакъта, Гъаллион еудийлерге: – Эй, еудийлер! Эгер бир акъсызлыкъ я да агъыр джинает меселеси олса эди, о вакъыт сизлерни динълемек ичюн менде бир мана олур эди.
Павел джевап берип: – Мен еудийим, Киликия виляетининъ о къадар эмиетли олгъан Тарс шеэрининъ гражданым. Санъа бир риджам бар, манъа халкъкъа бир къач сёз айтмагъа разылыкъ бер, – деди.
Эгер мен олюмге ляйыкъ бир джинаетте къабаатлы олсам, олюмден баш тартмам. Эгер де бу адамлар мени къабаатлагъан шейлерни япмагъан олсам, мени оларнынъ къолуна бермеге ич кимсенинъ акъкъы ёкъ. Мен императорнынъ укюмини талап этем, – деди.
Тек эфендиге онынъ акъкъында не язаджагъымны бильмейим. Шунынъ ичюн оны эпинъизнинъ алдынъызгъа, ве айрыджа, Агриппа падиша, сенинъ алдынъа бу ишни бакъып чыкъкъандан сонъ язмакъ ичюн бир шейлер тапылыр деп, оны чыкъардым.
Адамлар сизге келип, Иса акъкъында башкъа шейлерни, биз сизге бильдирмеген шейлерни икяе эткенде, я да сизлер алгъан Рухтан башкъа бир рухны алгъанда, я да къабул эткен Къуванчлы Хаберден башкъа бир хаберни эшиткенде, сиз шуны, яхшы шейни киби, къабул этесинъиз!