Амма керчектен де, Алла ерде адамларнен берабер яшармы? Мына, коклер ве коклернинъ коклери биле Сени сыгъдырып оламаз! Я мен къургъан Сарай Сени сыгъдырырмы?
РАББИ коклерни яратты, ер юзюни ясап, онъа бичим берди, оны пекитти, бошуна яратмады, анда яшасынлар деп, оны япты. РАББИ бойле дей: – Мен – РАББИ! Башкъасы ёкъ!
Эпимизнинъ Бабасы бир дегильми? Бизни яраткъан Алла бир дегильми? Ойле олса, не ичюн бири-биримизге хаинлик япамыз? Не ичюн деделеримизге берильген васиетни бозамыз?
– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.
Бу сонъки куньлерде исе О, бизге Озь сёзлерини Огълунынъ ярдымынен айта эди. Алла дюньядаки эр шейни Озь Огълунен яратып, Онъа бутюн барлыкъны мирас оларакъ берген.